Motywacja do nauki - jak zmotywować dziecko do nauki?

2017-01-19 11:40

Do nauki dziecko należy motywować, a nie przymuszać. Przymus, kary, przemoc psychiczna na pewno nie pomogą otworzyć się pociesze, polubić naukę. Dziecko będzie chciało uczyć się, będzie zmotywowane zadaniowo, tylko wówczas, kiedy będzie mu to sprawiać przyjemność, kiedy będzie to wychodziło od niego samego, będzie czymś automatycznym, naturalnym, a nawet chciałoby się powiedzieć wrodzonym.

motywacja do nauki
Autor: thinkstockphotos.com Jak kierować swoim dzieckiem, aby było zmotywowane do nauki?

Spis treści

  1. Jak zmotywować dziecko do nauki?
  2. Złote zasady motywowania dziecka do nauki

Potencjalne dziecko nie jest odpowiednio zmotywowane do nauki nie dla tego, że jest zbyt leniwe, zbyt zapracowane, czy niezbyt inteligentne. Motywacji uczy się ono przez całe dzieciństwo, patrząc na sylwetki swoich rodziców, ich czyny, wybory, postawy. Rolą rodziców jest tak pokierować młodym człowiekiem, aby nie zniechęciło się ogólnie do wszystkiego, do życia. Rodzic jest dla dziecka autorytetem - jego pochwały najsilniej uskrzydlają młodego człowieka, a krytyka najdotkliwiej rani.

Jak zmotywować dziecko do nauki?

Nauka to wyzwanie, poznawanie ciągle czegoś nowego, odkrywanie, poszerzanie horyzontów, uczenie nigdy nie jest nudne, bo rozwija, zajmuje, wzbogaca człowieka wewnętrznie. O nauce, o uczeniu się, o szkole nigdy nie można mówić źle. Nie nastawiać negatywnie dziecka do nauki, nie straszyć szkołą, nie zniechęcać, nie można mówić, np.: „Zobaczysz, jak pójdziesz do szkoły, to dopiero zacznie się…” lub, „Szkoła wreszcie nauczy cię porządku…”, itp.,

>> Nauka koncentracji - sposoby na problemy z koncentracją u dzieci?

Rodzic powinien być czujnym obserwatorem własnego dziecka i pomagać mu znaleźć optymalne miejsce, pozycję i czas do podjęcia nauki, np. jeżeli dziecku najlepiej nauka wchodzi do głowy podczas kąpieli w wannie z dużą ilością piany, to czemu nie, niech tak się uczy, jeżeli przyswajanie tabliczki mnożenia, lub nauka wiersza na pamięć najlepiej wychodzi podczas spacerowania po pokoju, lub nawet skakania po łóżku - pozwólmy na to.

Złote zasady motywowania dziecka do nauki

  • docenianie sukcesów dziecka, pomijanie niedociągnięć

Jeżeli dziecko ma problem z jakimś przedmiotem, nie można napiętnować go, wpędzać w kompleksy, a pomyśleć raczej jak pomóc, może, np. korepetycje u poleconej osoby,

  • nauka to rzecz święta

Kiedy dziecko uczy się nie można rozpraszać go, przeszkadzać mu, zagadywać. Trzeba pokazać, że ten czas my dorośli również potrafimy uszanować, tym samym traktujemy nasze dziecko i jego potrzeby poważnie,

  • chwalmy młodego człowieka za wysiłek i upór w dążeniu do sukcesu

Od najmłodszych lat powtarzaj, że zawsze trzeba walczyć do końca, nigdy się nie poddawać, przełamywać swoje bariery. „Nigdy nie mów nigdy”, a „nadzieja zawsze umiera ostatnia”. Kładź nacisk na upór, silną wolę i chęć bycia lepszym, a nie na efekty,

  • stawianie na samodzielność dziecka podczas nauki, powstrzymywanie się od nadmiernej kontroli i ingerencji

Dziecko najwięcej nauczy się, kiedy jemu samemu będzie zależeć. Rodzic nie może przejmować całkowitej kontroli i odpowiedzialności za prace domowe i naukę w ogóle swojego dziecka. Uczcie, że za odrobienie lekcji młody człowiek jest odpowiedzialny sam, ale rodzice są zawsze do dyspozycji w razie potrzeby, służą pomocą kiedy trzeba,

  • jasny, stabilny, niezmienny harmonogram dnia

To, co pomoże w zmobilizowaniu się do pracy to dobra organizacja czasu nauki. Lekcje powinno się odrabiać o stałej porze, w stałym miejscu, gdzie jest cicho i spokojnie, a atmosfera sprzyja koncentracji.

  • ważna systematyczność i podchodzenie do nauki w sposób najbardziej efektywny

Trudno jest się zawsze przygotowywać do sprawdzianów na godzinę przed. Nie warto niczego zostawiać na ostatnią chwilę. Przyswajać wiedzę najlepiej stopniowo i małymi partiami materiału.

>> Zerówka – w szkole czy w przedszkolu?

Dobrze wiedzieć

  • nigdy nie można porównywać dziecka do, np. starszego rodzeństwa, np. „Spójrz na Anię, ta to dopiero potrafi uczyć się, powinieneś brać z niej przykład, co z ciebie wyrośnie?”
  • nie strasz, nie wyżywaj się psychicznie na swoim dziecku, nie dołuj go, np. „Do niczego się nie nadajesz, tylko z miotłą cię widzę w przyszłości”, lub „Zobaczysz koledzy będą się z ciebie śmiać, że jeszcze nie umiesz tabliczki mnożenia”
  • nie oceniaj i nie karz, np. „Ponieważ nie opanowałeś zasad ortografii, więc nie idziesz z tatą do kina”
  • nie nagradzaj za naukę, np. „Jeżeli na koniec roku będą same piątki, dostaniesz nową konsolę” - kiedy perspektywa nagrody jest zbyt odległa w czasie, lub realnie nie do osiągnięcia traci na wartości i dziecku przestaje się chcieć.
  • Brak motywacji do nauki wynika najczęściej z braku wykształtowania nawyku, przyzwyczajenia, polubienia uczenia się jako takiego, lub jest skutkiem doznawanych przez dziecko niepowodzeń, trudności w nauce spowodowanych, najczęściej czynnikami niezależnymi od dziecka, np. dysleksją rozwojową, brakiem koncentracji uwagi, nadruchliwością, czy np. wadą wzroku, czy słuchu. Każde dziecko w toku nauki potrzebuje wsparcia zarówno ze strony rodziców, ale i nauczycieli i wiary, że sobie poradzi, że przezwycięży trudności. Najważniejsze, aby się nie poddawać i zawsze myśleć pozytywnie. Jednemu nauczenie się czegoś zajmuje godzinę, innemu cały dzień, ale w końcowym efekcie i ten uczeń i ten mają takie same perspektywy na dobre, lub bardzo dobre oceny. Trzeba tylko chcieć-ale to proces, którego uczymy się przez całe życie.

    Czy artykuł był przydatny?
    Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
    Nasi Partnerzy polecają

    Materiał Partnerski

    Materiał sponsorowany

    NOWY NUMER

    POBIERZ PORADNIK! Darmowy poradnik, z którego dowiesz się, jak zmienia się ciało kobiety w ciąży, jak rozwija się płód, kiedy wykonać ważne badania, jak przygotować się do porodu. Pobieram >

    Pobieram
    poradnik ciaza