Rozszczep kręgosłupa czyli tarń dwudzielna

Rozszczep kręgosłupa czyli tarń dwudzielna występuje raz na około tysiąc urodzeń, choć ocenia się, że na lekki rozszczep (taki, który prawdopodobnie nigdy nie będzie zdiagnozowany!) może cierpieć jedno na czworo dzieci. Przyczyny powodujące roszczep kręgosłupa nie są dokładnie znane, ale wiadomo na pewno, że na jej powstanie mogą mieć wpływ: wadliwe geny, niedobór kwasu foliowego u ciężarnej matki, infekcje w ciąży, naświetlanie promieniami rentgenowskimi, zatrucie środowiska.

Spis treści

1. Czym jest rozszczep kręgosłupa?
2. Czym grozi rozszczep kręgosłupa?
3. Rozszczep kręgosłupa: leczenie
4. Rozszczep kręgosłupa: rokowania

Rozszczep kręgosłupa (tarń dwudzielna)może być ciężki i prowadzić do kalectwa lub niewielki, który nie wpływa na dalsze życie chorego.  Prawdopodobieństwo, ze pojawi się ta wada genetyczna wzrasta także wtedy, jeśli ktoś w rodzinie borykał się z podobnymi kłopotami zdrowotnymi.

Czym jest rozszczep kręgosłupa?

To wada rozwojowa kręgosłupa, która powstaje jeszcze w życiu płodowym, w pierwszym miesiącu ciąży. Wówczas kręgi, które powinny ochraniać rdzeń kręgowy, nie łączą się ze sobą tak jak trzeba i powstaje przerwa, na skutek której rdzeń zostaje odsłonięty. Wada ta najczęściej dotyczy dolnego odcinka kręgosłupa i jeśli nie jest poważna, już po porodzie u dziecka widać tylko niewielkie wgłębienie lub brązowe owłosione znamię na dole pleców. W przypadku bardziej zaawansowanego rozszczepu pojawia się przepuklina oponowa, która może osiągnąć nawet wielkość grejpfruta. W najcięższej postaci rozszczepu rdzeń wystaje z otworu, co z kolei powoduje wyciek płynu rdzeniowego.

Czym grozi rozszczep kręgosłupa?

Wszystko zależy od stopnia i miejsca uszkodzenia rdzenia. Najczęściej dziecko przychodzi na świat z porażeniami mięśni, pęcherza moczowego, jelit itp. Powszechne są także deformacje stawów nóg i kręgosłupa oraz zaburzenia czucia skórnego (co z kolei prowadzi do powstawania odleżyn). Aż u 80 proc. dzieci z rozszczepem rozwija się także wodogłowie (powstaje na skutek zaburzeń w krążeniu płynu mózgowo-rdzeniowego). Wada ta może pogłębiać istniejące upośledzenia.

Rozszczep kręgosłupa: leczenie

O tym, że dziecko będzie miało rozszczep kręgosłupa większość mam dowiaduje się jeszcze w ciąży. Stwierdza się to na podstawie usg., diagnozę można dodatkowo potwierdzić analizą wód płodowych (aminopunkcja). Od razu po porodzie większość niemowląt przechodzi operację zamknięcia rdzenia kręgowego. Dzieciom, które mają wodogłowie dodatkowo zakłada się specjalne zastawki odprowadzające nadmiar płynu mózgowo-rdzeniowego (specjalnymi drenami do jamy brzusznej lub do prawego przedsionka serca). Dzięki temu struktury mózgu nie są uciskane przez płyn, a tym samym nie ulegają zniszczeniu.

Noworodki są także cewnikowane, dzięki temu nerki chronione są przed uszkodzeniem. Jeśli jest to konieczne, przeprowadzane się także operacje ortopedyczne – korekty stawów biodrowych, kolan, stóp itp. To dopiero jednak czubek góry lodowej. Dzieci z rozszczepem potrzebują stałej opieki i wsparcia medycznego ze strony wielu specjalistów: neurologów, chirurgów, rehabilitantów, ortopedów.

Rozszczep kręgosłupa: rokowania

W tym przypadku wszystko zależy od stopnia rozszczepu oraz od tego, czy dziecko jest leczone. W niezbyt ciężkich przypadkach dzieci mogą prowadzić aktywne życie. Większość uczęszcza do zwykłych szkół (jeśli te dostosowane są do wózków inwalidzkich). W dorosłość wchodzą jednak obciążone okresowym cewnikowaniem pęcherza, rehabilitacją, częstymi kontrolami lekarskimi, często wózkiem inwalidzkim. Nie zabiera jednak im to szans na założenie rodziny, ukończenie studiów, szczęśliwe życie.