Przesyłka

Co Kuba widział na poczcie?

Cześć!

Sam piszę do Was ten list. Kopertę już zaadresowałem. Znaczek musiałem przylepić klejem, bo mi się za dużo polizało.
Podobno listy są do przekazywania wiadomości, więc opowiem Wam jak byłem z tatą na poczcie, żeby zobaczyć, czy naczelnik ma wąsy. W mojej książeczce ma - długie i czarne. To się nazywa sumiaste. W okienkach były same kobiety, więc sumiastych wąsów nie widziałem. Tata czekał, a ja siedziałem na parapecie koło kaktusa. Stemple dudniły DU-DU!, panie mówiły „3,50” i „tu podpis proszę”. Jeden pan przesunął paczkę i ona zrobiła KSZSZSZ! Nudno mi było. Nic tylko ludzie, koperty, znaczki, kwitki. Aż tu drzwi się otworzyły i coś dużego o dziwnym kształcie wjechało z szurgotem na środek poczty. To coś pchał zgięty mężczyzna w skórzanej kurtce. Miał wąsiki, ale za małe na naczelnika, a pani z okienka paczkowego powiedziała: „Już otwieram, panie Walku”. Wtedy pan Walek wepchnął swoją przesyłkę i powiedział: „błotnik”. Po chwili wtoczył na pocztę dwie samochodowe opony. Pomogłem mu sterować, bo skręcały. Potem przyniósł opakowaną kierownicę i drzwi. Pani odbierała, przyklejała nalepki,  stemplowała. I tak po kawałku pan Walek wysłał pocztą prawie całe auto.
Teraz już wiecie. 
Jutro znów idę z tatą na pocztę. Może ktoś będzie wysyłał tramwaj?

Kuba