Dziecko, które nie patrzy rozmówcy w oczy, może być odbierane jako nieśmiałe, niezainteresowane lub nieprzyjazne.

Stanie za blisko lub za daleko od innych dzieci wywołuje u nich dyskomfort i może zniechęcać do kontaktu.

Dzieci, które nie pokazują emocji twarzą lub gestami, są postrzegane jako obojętne i trudno je „rozszyfrować”.

Zbyt ciche lub monotonne mówienie, a także zbyt głośny, agresywny ton mogą odstraszać rówieśników.

Ćwiczcie mimikę i gesty w zabawach w domowy teatrzyk. Rozmawiaj z dzieckiem o emocjach i pokazuj, jak wyrażać je ciałem.