Kiedy zacząć uczyć dziecko języków obcych? Jak to robić dobrze?

Angielski w przedszkolu, chiński wieczorami, w weekendy francuski - świat zwariował na punkcie języków obcych. Rodzice, chcąc ułatwić dziecku funkcjonowanie w kosmopolitycznym świecie, wysyłają je na kolejne kursy językowe, często nie zastanawiając się, czy to faktycznie ma sens. Kiedy zacząć uczyć dziecko języków obcych?

Nauka języków obcych jest dziś czymś oczywistym. Już nikogo nie dziwi, że dziecko uczęszcza na angielski w przedszkolu czy na... chiński. Świat pędzi, a my próbujemy za nim nadążyć.

Chcemy też zapewnić jak najlepszą przyszłość swoim dzieciom, dlatego zapisujemy je w coraz młodszym wieku na coraz większą liczbę zajęć językowych. Czy to ma sens? Kiedy zacząć uczyć dziecko języków obcych? Zacząć od jednego, czy kilku na raz?

Czytaj również: Jak uczyć niemowlę języka obcego? Czy to ma sens?

Spis treści

1. Kiedy zacząć uczyć dziecko języków obcych? 
2. Nauka języków obcych: jak uczyć dziecko?
3. Nauka języków obcych: czy nauka kilku języków równocześnie ma sens?

Kiedy zacząć uczyć dziecko języków obcych? 

Nauczyciele są zgodni: naukę języka obcego warto rozpocząć przed 3. rokiem życia dziecka. Wcześniej stracimy tylko czas i pieniądze - dopóki dziecko nie będzie potrafiło swobodnie porozumiewać się w języku ojczystym, nie zrozumie nic z nauki języka obcego.

Nie można jednak stwierdzić, że 3. rok życia jest odgórną granicą, po przekroczeniu której każde dziecko zacznie płynnie mówić po angielsku, w dodatku z brytyjskim akcentem. Jedne dzieci są bardziej zainteresowane nauką języków, inne mniej - i rodzice powinni to uszanować.

Jeśli wasz maluch z uporem maniaka odmawia zabawy w angielski, daj mu odetchnąć. Nie oznacza to, że nigdy nie opanuje języka, po prostu to nie jest jeszcze jego czas. Być może za pół roku okaże większe zainteresowanie nauką.

Nauka języków obcych: jak uczyć dziecko?

3- czy 4-letnie dziecko powinno się uczyć poprzez zabawę. Wkuwanie słówek czy zasad gramatycznych może tylko na stałe zniechęcić je do nauki języka (pomijając już to, że z gramatyki i tak nic nie zrozumie). Aby rozsądnie podejść do nauki, trzeba się zastanowić w jaki sposób dziecko uczy się języka ojczystego.

Czy spędza czas na rozwiązywaniu zasad gramatycznych? Nie, przyswaja język intuicyjnie, obserwując otoczenie i wielokrotnie powtarzając dane słowa. Ich sens rozumie poprzez kontekst sytuacyjny, a nie wyuczenie się na pamięć definicji.

Cierpliwość jest właśnie kluczem do sukcesu. Dziecko powinno powtarzać dane słowa po kilkadziesiąt, a nawet kilkaset razy. Jeśli mama lub nauczyciel je nauczą, że po otrzymaniu prezentu lub podaniu obiadu powinno się powiedzieć "thank you", maluch w naturalny sposób zrozumie, co oznaczają takie słowa. Zacznie je powtarzać, ofiarowując nam różne przedmioty i w ten sposób je sobie przyswoi.

Sprawdź także: Angielski w przedszkolu - na czym polegają zajęcia?

Nauka języków obcych: czy nauka kilku języków równocześnie ma sens?

To zależy, co kryje się pod słowem "kilku". Jeśli są to np. 3 czy 4 języki, dla dziecka będzie to zbyt wiele. Nad dwoma można się już zastanowić, ale decyzja powinna być uzależniona od stosunku dziecka do danych języków (czy mu się podobają czy nie) i od jego zapału.

Jeśli czytacie książeczki po angielsku albo bawicie się w proste gry w tym języku, nic się nie stanie, jeśli dołożycie do tych zajęć np. oglądanie bajek po francusku.

Dziecko osłucha się z nowym językiem i jeśli mu się spodoba, łatwiej i szybciej zacznie go przyswajać. Aby się go nauczyło powinno jednak aktywnie uczestniczyć w nauce - najlepiej poprzez zabawę.

Katarzyna Stańczyk