Czy cesarka boli? W trakcie zabiegu dyskomfort, później może być gorzej...
Niektórzy twierdzą, że cesarskie cięcie jest bezbolesne, bo przecież odbywa się w znieczuleniu. Ale czy to prawda? Czy poród zabiegowy boli? A rekonwalescencja po nim? Wyjaśniamy, czy cesarska boli i które jej momenty są najbardziej bolesne dla młodej mamy.
Czy cesarskie cięcie boli? Wiele kobiet myśli, że nie, na co wskazuje coraz większa liczba cesarskich cięć. Kobiety boją się porodu naturalnego i związanego z nim bólu. Starają się rodzić zabiegowo, bo cesarka uchodzi za bezbolesną.
Nie jest to jednak do końca prawda, ponieważ – jak po każdej operacji – pozostaje po niej poważna rana, która dokucza kobiecie czasem nawet przez kilka miesięcy. Może wywoływać ból i sprawić, że połóg będzie trudniejszy niż po porodzie siłami natury, a powrót do formy sprzed ciąży zajmie młodej mamie więcej czasu. Kiedy możesz odczuwać ból w trakcie porodu przez cesarskie cięcie?
Spis treści
Operacja bez czucia i bólu
Cesarskie cięcie zazwyczaj odbywa się w znieczuleniu przewodowym (podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym). Bardzo rzadko, gdy jest problem z wykonaniem znieczulenia do kręgosłupa, rodzącej podaje się narkozę, czyli znieczulenie ogólne.
Jednak bez względu na metodę uśmierzania bólu możesz być pewna, że podczas cesarskiego cięcia nie będziesz nic czuła. Nawet przy znieczuleniu przewodowym, w czasie którego masz pełną świadomość, wrażenia bólowe nie docierają, ponieważ pod wpływem leku nerwy nie przewodzą bodźców do mózgu.
Jedyne, co poczujesz, to coś jak szarpanie czy ugniatanie podczas wyciągania malca z brzucha, co nie jest jednak bolesne ani nawet nieprzyjemne. Warto dodać, że również wykonanie znieczulenia, czyli zastrzyku w przestrzeń zewnątrzoponową kręgosłupa, nie jest wielkim dyskomfortem – jest odczuwalne jak zwykły zastrzyk.
Czytaj: Cesarskie cięcie - czy dzieci urodzone przez cc różnią się od noworodków urodzonych naturalnie?
Powrót do formy po porodzie - różnice po cesarce i porodzie naturalnym
Trudna pierwsza doba
Gdy znieczulenie przestanie działać, czyli po około 8 godzinach od zabiegu, nadejdzie moment wstania z łóżka. To najtrudniejsza chwila w całym połogu po cesarskim cięciu. Nie dość, że będziesz osłabiona po utracie dużej ilości krwi w czasie operacji i po długim leżeniu, to dodatkowo zaczniesz odczuwać tępy, palący ból w miejscu, gdzie zostały przecięte powłoki brzuszne.
Na pewno dostaniesz leki przeciwbólowe w kroplówce, jeśli jednak ból jest silny – poproś o dodatkową dawkę. Możesz również odczuwać ból w podbrzuszu, który jest wynikiem obkurczania się macicy – szczególnie wyraźny będzie w późniejszych godzinach w czasie karmienia, gdyż wydzielana wówczas oksytocyna będzie pobudzać macicę do skurczów.
Charakterystycznym uczuciem pierwszych godzin po zabiegu jest również „ciągnięcie” szwów, odczuwalne zwłaszcza przy napinaniu mięśni brzucha: podczas podnoszenia się z łóżka, zmianie pozycji (np. prostowaniu się), a także przy kichaniu. Mimo to postaraj się wstać, gdy tylko położna ci na to pozwoli. Koniecznie poproś ją o pomoc przy podnoszeniu się, bo po pierwsze: będzie to mniej bolesne, a po drugie: po długim leżeniu możesz czuć zawroty głowy.
Pójdź do łazienki, aby się umyć, starając się nie garbić, chociaż będziesz miała uczucie, że w czasie prostowania pleców brzuch pęka na pół (to tylko takie wrażenie, ponieważ szwy trzymają mocno, więc nie musisz się niczego obawiać). Postaraj się też jak najszybciej wypróżnić. Wprawdzie jelita po operacji nie zaczynają funkcjonować natychmiast, ale ich pobudzenie do pracy przyniesie ci ulgę – nie będziesz się czuła napęczniała i ociężała, unikniesz też zaparć.
Gdy wstaniesz z łóżka, zacznij zajmować się dzieckiem. Po cesarce dochodzenie do siebie jest wolniejsze i trudniejsze, ale szybki rozruch – bo tak nazywa się powrót do aktywności ruchowej po operacji – może ułatwić powrót do formy. Rozruch jest niezwykle ważny, ponieważ nie tylko przyspiesza rekonwalescencję, ale zapobiega też powstawaniu zakrzepów i bolesnych zrostów.
Co robić, by rana po cc nie bolała?
- przykładaj na nią zimne okłady
- w czasie kichania, kasłania lub podnoszenia się z łóżka asekuruj ręką miejsce po cięciu lub przyciskaj do brzucha miękką poduszkę
- odżywiaj się lekkostrawnie, by nie utrudniać wypróżniania
- pilnuj, aby nie uciskać rany ciasną odzieżą lub np. nie układać na niej dziecka w czasie karmienia piersią.
Umiejętne wstawanie po cesarskim cięciu pozwoli ci zmniejszyć ból w miejscu przecięcia powłok brzusznych. Zanim podniesiesz się z łóżka, zegnij nogi w kolanach, obróć się na bok, podeprzyj się i dopiero w tej pozycji spróbuj wstać.
Zapobieganie bliznom
Po 6–8 dniach od operacji będziesz mogła udać się do przychodni przyszpitalnej w celu zdjęcia szwów. Od tego momentu rana będzie stopniowo coraz mniej boleć, może jednak zacząć swędzieć – to typowy objaw gojenia się i tworzenia blizny. Możesz też czuć mrowienie lub nie czuć nic – to dlatego, że w czasie operacji przerwane zostały twoje nerwy czuciowe.
Po upływie 1–2 miesięcy nie będziesz już w ogóle o niej pamiętać. Zaraz po zdjęciu szwów powinnaś zacząć używać kremów, które przyspieszają gojenie się rany i zmniejszają ryzyko powstania dużych, widocznych blizn. Niektóre kobiety stosują je nawet przez kilka miesięcy, zwłaszcza jeśli ich blizna jest gruba i ciemna.
Najskuteczniejsze są preparaty na bazie heparyny, alantoiny lub silikonowe, ponieważ rozjaśniają i wygładzają bliznę, przy okazji dbając o jej ukrwienie i elastyczność.
Czytaj: Jak pozbyć się blizny po cesarce?
Gojenie rany po cesarce. Jak pielęgnować ranę po cesarskim cięciu?
