Dom samotnej matki – jak się do niego zgłosić?

Dom samotnej matki oferuje nieodpłatną pomoc samotnym opiekunom z dziećmi, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej. Ośrodek zapewnia nie tylko dach nad głową, ale także m.in. pomoc materialną, psychologiczną i prawną. Jak się do niego zgłosić?

W Polsce funkcjonuje ponad 60 domów samotnej matki, które zwykle prowadzone są przez instytucje kościelne oraz organizacje pozarządowe, w tym np. Stowarzyszenie MONAR/MARKOT.

Zakres pomocy oraz wszelkie aspekty prawne ściśle określa rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 8 marca 2005 roku oraz ustawa o pomocy społecznej z 12 marca 2004 roku.

Spis treści:

1. Kto może zgłosić się do domu samotnej matki?
2. Jak długo można przebywać w domu samotnej matki?
3. Jak zgłosić się do domu samotnej matki?
4. Jak wygląda przyjęcie do domu samotnej matki?
5. Jak wygląda pomoc świadczona przez dom samotnej matki?

Kto może zgłosić się do domu samotnej matki?

Placówki funkcjonujące w przestrzeni jako „domy samotnej matki” to miejsca, do których mogą zgłosić się mamy z małoletnimi dziećmi, a także ciężarne. Co ciekawe, pobyt w placówce zgodnie z rozporządzeniem możliwy jest także dla ojców z małoletnimi dziećmi, a także innych osób, określanych mianem opiekunów tych dzieci.

Jak długo można przebywać w domu samotnej matki?

Okres pobytu w domu samotnej matki określa skierowanie, jednak nie może on trwać dłużej niż rok. Tylko w niektórych przypadkach, może być przedłużony i dotyczy np. kontynuacji nauki opiekuna, uzyskiwania przez niego kwalifikacji zawodowych lub przyczyn losowych.

Przedłużony pobyt jest możliwy także wtedy, gdy samotna matka lub ojciec z dzieckiem nie mogą wrócić do wcześniejszego środowiska, partnera, rodziny itp. i w takich przypadkach długość pobytu ustalana jest indywidualnie.

Czytaj: Prawa nastoletniej mamy [OPINIA PRAWNIKA]

Alimenty na dziecko – kiedy i komu należą się alimenty?

Jak zgłosić się do domu samotnej matki?

Aby móc zamieszkać w domu samotnej matki, należy posiadać skierowanie, które otrzymuje się po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku złożonego w ośrodku pomocy społecznej. Należy pamiętać, że musi to być oddział OPS zgodny z miejscem zamieszkania.

Następnie przez 14 dni OPS kompletuje dokumenty, w których oprócz wniosku, znajduje się rodzinny wywiad środowiskowy, zaświadczenie zdrowotne o braku przeciwwskazań do przebywania w domu samotnej matki, skrócony odpis aktu urodzenia dziecka oraz opinia OPS stanowiąca uzasadnienie pobytu w domu samotnej matki.

Po uzyskaniu skierowania, osoba wraz z dzieckiem mogą zamieszkać w domu samotnej matki w powiecie najbliższym miejscu zamieszkania lub jeśli nie ma w nim miejsca, to w innym powiecie.

Czytaj: Pomoc dla rodzin: jakie wsparcie można uzyskać z MOPS-u? [WYWIAD]

Jak wygląda przyjęcie do domu samotnej matki?

Zarówno osoba posiadająca skierowanie, jak i nieposiadająca go, przyjmowana jest do domu samotnej matki przez kierownika tego domu lub osobę dyżurującą.

Na początku z osobą, która chce zamieszkać w domu samotnej matki wraz z dzieckiem przeprowadzana jest rozmowa. W przypadku osoby ze skierowaniem, osoba przyjmująca odnotowuje jej aktualną sytuację, czy zaszły jakieś zmiany od momentu złożenia wniosku.

W przypadku osób nieposiadających skierowania, przeprowadzana jest rozmowa umożliwiająca wypełnienie wniosku oraz skompletowanie dokumentów, które będą potrzebne do otrzymania skierowania.

Istotną kwestią jest także ustalenie warunków pobytu, czyli m.in. praw i obowiązków mieszkańca, zakres usług świadczonych przez dom itp.

Jak wygląda pomoc świadczona przez dom samotnej matki?

Zgodnie z rozporządzeniem dom samotnej matki umożliwia całodobowy, okresowy pobyt, który obejmuje świadczenia w zakresie:

• interwencyjnym – daje schronienie kobietom w ciąży, izoluje od sprawców przemocy, a także zapobiega marginalizacji kobiety (lub mężczyzny), która często jest odrzucona przez partnera, rodzinę i środowisko,
• bytowym – daje całodobowy pobyt dla mieszkańców, którzy korzystają z odrębnych pokoi do spania, jak i pomieszczeń na pobyt dzienny, a także mają dostęp do standardowych pokoi typu kuchnia, łazienka, pralnia z suszarnią itp.,
• opiekuńczo-wspomagającym – daje możliwość opieki nad dzieckiem w czasie choroby opiekuna, pomaga w załatwieniu spraw osobistych, a także umożliwia korzystanie ze świadczeń zdrowotnych.

Sonia Młodzianowska