Bernardyn - troskliwy opiekun dziecka

Bernardyn jest opiekuńczy i wyrozumiały wobec dzieci. Przywiązuję się do właścicieli, jest spokojny i zrównoważony. Taki właśnie jest pies, którego pamiętamy z filmu „Beethoven”, gdzie z małego puszystego przyjaciela zmienia się w ogromne psisko. 

Spis treści

1. Bernardyn – historia rasy
2. Bernardyn – wygląd
3. Bernardyn – usposobienie
4. Bernardyn – zdrowie
5. Bernardyn – dla kogo ta rasa?

Bernardyn to jeden z najcięższych i największych psów świata, który został wyhodowany przez szwjacarskich mnichów jako pies pociągowy.

Bernardyn – historia rasy

Przodkiem bernardyna był prawdopodobnie dog tybetański, który wywodził się od rzymskich molosów. Po skrzyżowaniu z typowymi dla tego regionu rasami powstały dwa rodzaje psów: lżejszy, od którego pochodzi szwajcarski pies pasterki oraz cięższy, który zapoczątkował powstanie rasy bernardyn. Około XVIII wieku psy pojawiły się na Wielkiej Przełęczy Św. Bernarda, gdzie w schronisku stworzonym przez mnichów pilnowały i broniły klasztoru. Następnie w bohaterski sposób zaczęły również pomagać w ratowaniu wędrowców podczas śnieżycy. Rasę wyróżniał doskonały instynkt tropicielski oraz bardzo dobra psia inteligencja. Najpopularniejszym psem z tej rasy okazał się Barry, który uratował 40 osób. Do Polski bernardyn przybył w 1925 roku, jednak dopiero po wojnie, pomocne psy zaczęły cieszyć się większą popularnością.

Bernardyn – wygląd

Bernardyn to jeden z najcięższych i największych psów świata. Waga dojrzałego osobnika wynosi od 75 – 90 kilogramów. Psy mają zwisające trójkątne uszy, głowę silną o dużych rozmiarach i ciemnobrązowe opadające oczy. Ogon u takich psów jest szeroki, puszysty i mocny. Sięga aż do stawu skokowego. Bernardyn ma gęstą białą sierść z czerwono-rudymi łatami lub z czerwono-rudym płaszczem na grzbiecie. Rasę możemy podzielić na: bernardyna krótkowłosego i bernardyna długowłosego, jak sama nazwa wskazuje, psy dzieli jedynie długość sierści. Cecha charakterystyczna tej rasy to potężna postura, puszysta sierść i przyjazny pełny ciepła wzrok.

Bernardyn – usposobienie

Mimo łagodnego i przyjacielskiego charakteru bernardyn potrafi również bardzo dobrze bronić swoich właścicieli. Jest doskonałym ratownikiem górskim, który pomaga odnajdywać i ratować ludzi. Ma bardzo dobry instynkt i jest w stanie przewidzieć różne zmiany atmosferyczne, np. nadchodzącą lawinę czy burzę śnieżną. Doskonale odnajduje się w towarzystwie dzieci jako ich opiekun i przyjaciel do zabawy. Darzy dużą tolerancją inne zwierzęta i nie wdaję się w niepotrzebne konflikty z innymi psami. Jest mądry oraz posłuszny i oddany swojemu właścicielowi. Jedne z nielicznych wad tej rasy to olbrzymie wymiary psa, które nie pozwalają na przebywanie w małym mieszkaniu oraz bardzo duży apetyt.

Bernardyn – zdrowie

Długość życia bernardyna wynosi około 11 lat. Najczęstsze dolegliwości zdrowotne tej rasy związana są ich dużym wzrostem i niemałą masą ciała. Są to kłopoty z żołądkiem, a dokładnie skręt żołądka oraz dysplazja stawów biodrowych. U psów w starszym wieku mogą wystąpić problemy z sercem i kręgosłupem oraz wady powiek i zwyrodnienia stawów. Odpowiednie żywienie raz właściwa ilość ruchu, jaką zapewnimy naszemu psu, może zmniejszyć powstawanie takich dolegliwości i chorób. W diecie bernardyna bardzo ważne jest również dobranie wysokiej jakości karmy.

Bernardyn – dla kogo ta rasa?

Bernardyn idealnie sprawdza się jako towarzysz i stróż rodziny. Jego spokojny i przyjazny temperament pozwala na kontakt z dziećmi, jednak powinniśmy pamiętać, że przez duże rozmiary może przez przypadek zrobić krzywdę maluchom. Małe mieszkanie z małym ogrodem to na pewno nie będzie odpowiednie miejsca dla tej rasy psów. Bernardyn. Jest psem, który pomimo dużej inteligencji, wymaga odpowiedniej nauki od najmłodszych lat. Bardzo dobrze odnajduje się jako pomocnik w różnych codziennych sytuacjach. Utrzymanie bernardyna może być również kosztowne, z powodu dużych ilości jedzenia, jakich potrzebuję do prawidłowego funkcjonowania i rozwoju.