Towarzyski mops

Mops to pies do towarzystwa. Został wychodowany po to, aby umilać czas człowiekowi. Mops jest przede wszystkim psem rodzinnym i zazwyczaj nie wymaga się od niego innych funkcji.

Spis treści

1. Mops – historia rasy
2. Mops – wygląd
3. Mops – usposobienie
4. Mops – zdrowie
5. Mops – dla kogo ta rasa?

Mopsy nigdy nie zachowują się agresywnie, z zainteresowaniem i życzliwością podchodzą zarówno do ludzi, jak i innych zwierząt. W rodzinie wybierają sobie jedną osobę, któej są bezwzględnie wierne i chodzą za nią krok  w krok.

Mops – historia rasy

Mopsy pochodzą z Chin, gdzie rasa była doskonalona na dworze niemal 1000 lat. Przez wiele lat psy tej rasy, podobnie jak i innych  ras chińskich psów miniaturowych, mogli posiadać tylko przedstawiciele dworu. Do Europy psy te dotarły najprawdopodobniej jedwabnym szlakiem. Szybko stały się ulubieńcami europejskich dworów. Miłośnikami i hodowcami mopsów byli: caryca Katarzyna, Wilhelm III, Jerzy III i królowa Wiktoria. W Polsce pierwsze wzmianki o mopsach pojawiły się już na początku XVIII w.

Rasa była znana pod wieloma nazwami. W Anglii – dutch mastiff lub pug, we Francji – carlin, w Holandii – mopshond, w Wenecji – mascherino. Obecna nazwa prawdopodobnie wywodzi się  od słowa „mopperen” (mruczeć, brzęczeć, chrapać).

Mops – wygląd

Mopsy to niewielkie pieski o krępej budowie ciała i krótkich nogach, ważą od 6 do 8 kg. Mają dużą, okrągłą głowę i spłaszczoną, kwadratową kufę. Oczy duże i okrągłe, a uszy niewielkie. Ogon mopsów jest wysoko osadzony i zwinięty, przylega do ciała.

Mopsy mają krótką, gęstą, miękką i błyszczącą sierść. Maść mopsów jest zazwyczaj jasna – beżowa lub płowa z czarną maską, albo czarna.

Mops – usposobienie

Mops to pies o bardzo pogodnym usposobieniu i sporym temperamencie. Nie lubi samotności i wręcz przepada za dużą dawką uwagi ze trony człowieka. Kiedy dczuwa jej niedosyt potrafi okazać swoje niezadowolenie. Zazwyczaj wybiera sobie jedną osobę w rodzinie i zatakim ulubieńcem podąża krok w krok, jednak pozostałych członków rodziny również traktuje przyjaźnie.

To pies inteligentny i, przy odpowiedniej motywacji, chętny do nauki. Choć stworzony wyłącznie do tego, aby umilać czas właścicielowi, może z powodzeniem przejść szkolenie i stać się psem towarzyszącym

Mops – zdrowie

Jeśli właściwie dba się mopsy, zazwyczaj nie mają one problemów ze zdrowiem. W czasie zabiegów pielęgnacyjnych szczególną uwage nalezy zwracać na zęby.  Mają one płytko osadzone siekacze i skłonność do odkładania się kamienia nazębnego. Dlatego powinno się podawać specjalne gryzaki lub od szczeniaka przyzwyczajać do mycia zębów pastą i szczoteczką.

Czasami zdarzają się choroby serca i problemy z układem oddechowym, problemy z wypadającą rzepką i dysplazją stawów biodrowych.

Mopsy nie lubią deszczu i wilgoci i  źle znoszą upały. Latem lepiej ograniczyć spcery w pełnym słońcu oraz zapewnić mu zacienione miejsce i dostęp do wody. Nie szkodzą im niskie temperatury, jednak starszym psom można zimą zakładać ubranka na czas spaceru.

Mops – dla kogo ta rasa?

Właściwie dla każdego. Ten niewielki piesek nie zajmuje dużo miejsca i szybko adaptuje się do zastanych warunków. Nie trzeba mieć doświadczenia z psami, aby mieć mopsa, ale warto być konsekwentnym w wychowaniu, bo te pieski potrafią być bardzo uparte i lubią stawiać na swoim. Ważne, aby pamiętać, że to psy bardzo wrażliwe, dla których nawet podniesiony głos ukochanego właściciela już jest karą.