Spis treści
- Owczarek podhalański – historia rasy
- Owczarek podhalański – wygląd
- Owczarek podhalański – usposobienie
- Owczarek podhalański – zdrowie
- Owczarek podhalański – dla kogo ta rasa?
Owczarek podhalański pochodzi z Polski. Nazywany również owczarkiem tatrzańskim, jest psem w typie pasterskim.
Owczarek podhalański – historia rasy
Przodkowie owczarka podhalańskiego zamieszkiwali tereny Niziny Węgierskiej. Były to białe, pasterskie psy. Ich kolor nie był przypadkowy. Ponieważ zajmowały się pilnowaniem stad zwierząt, ważne było, by nie odstraszały ich swoim wyglądem. Biały kolor sierści pozwalał im wtopić się w stada owiec czy kóz, a jednocześnie potężna postura działała odstraszająco na niedźwiedzie i wilki. Gdy plemię Wołochów osiedliło się na ziemiach polskich (okolice Tatr i Beskidów), białe psy pasterskie przywędrowały razem z nim.
Na terenach polskich owczarki nie od zawsze zajmowały się pilnowaniem i zaganianiem stada. Wykorzystywano je również do obrony człowieka. Największą popularnością rasa ta cieszyła się w latach 30. XX wieku, gdy górale masowo zaczęli rozmnażać owczarki i sprzedawać je w całym kraju. Polski pies miał być wizytówką polskiego domu. Owczarki podhalańskie służyły również w Wojsku Polskim. W czasie drugiej wojny światowej ich liczebność nieco spadła, udało się zachować populację psów jedynie na Podhalu. Trudno jednak było w tych okolicznościach uporządkować hodowlę, dlatego dopiero w 1985 roku opracowano obowiązujący do dziś wzorzec rasy.
Owczarek podhalański – wygląd
Cechą charakterystyczną psa jest przede wszystkim sierść. Białe umaszczenie wyróżnia psy spośród innych ras. Pies ma solidna budowę, wygląda na silnego. Dorosły osobnik osiąga do 70 cm wysokości i do 50 kilogramów wagi. Owczarek podhalański ma prostokątną sylwetkę, proporcjonalną głowę z lekko wypukłą mózgoczaszką. Jego oczy są lekko skośne, średniej wielkości uszy umiejscowione są po bokach czaszki, a bardzo puszysty ogon dosięga stawu skokowego psa. Pies występuje tylko jednym kolorze – białym. Kolor kremowy jest podstawą podważenia rasowości psa. Sama sierść jest gęsta, długa i puszysta.
Owczarek podhalański – usposobienie
Mimo sympatycznego wyglądu, to nie jest typowy pies-maskotka. Trzeba pamiętać, że owczarek był hodowany na psa pasterskiego i obronnego, więc posiada pewne specyficzne, wrodzone cechy. Jest to pies bardzo czujny i pilnie broniący swojego terytorium. Słabo toleruje obcych ludzi i nieznane zwierzęta, jest za to niezwykle wierny i posłuszny właścicielom. Jest bardzo inteligentny i szybko poddaje się szkoleniu. Psy lubią dzieci. Nie lubią agresji i hałasu. W ten sposób nie da się ich wychować. Pies uwielbia przestrzenie, męczy się w mieście. Przyzwyczajony jest do częstego ruchu na świeżym powietrzu, gdzie najlepiej pożytkuje swoją energię.
Owczarek podhalański – zdrowie
Szczególną dbałość należy zachować wobec sierści psa. Owczarki podhalańskie obficie linieją, więc wymagają regularnego i częstego szczotkowania. Sama rasa nie jest obciążona jakimiś konkretnymi chorobami. Jest odporna na ciężkie warunki pogodowe i terenowe. Niemniej odnotowuje się przypadki zachorowań tych psów na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, wady powiek, skręt żołądka czy niedrożność jelit.
Owczarek podhalański – dla kogo ta rasa?
Z pewnością nie jest to rasa dla osób mieszkających w mieście czy też w mieszkaniu. Pies lubi „czuć przestrzeń” i być blisko natury. Poza tym bardzo głośno szczeka. Nie nadaje się też dla osób, które same są hałaśliwe. Wobec owczarka nie wolno stosować przemocy, zwykły krzyk źle na niego działa. Psa można trzymać na zewnątrz, jest świetnym stróżem i obrońcą posesji – w tej roli będzie czuć się spełniony. Psy lubią dominować, dlatego należy je odpowiednio ułożyć, by nie przejęły kontroli nad właścicielem. Jeśli dobrze wychowa się podhalańczyka, będzie on cudownym, wiernym, posłusznym i oddanym swojej ludzkiej rodzinie psem.
