7 kroków wystarczy, by przestać krzyczeć na dziecko. "Nie zapominaj o sobie"

Krzyk to rodzaj przemocy, którego doświadcza coraz więcej dzieci. Dlatego warto się w tym krzyku zatrzymać, zanim wyrządzimy maluchowi krzywdę.

Eksperci są zgodni w tym, że krzyczenie na dziecko ma na nie negatywny wpływ. Taki rodzaj komunikacji z maluchem wpływa nie tylko na jego rozwój emocjonalny, lecz także może wpłynąć na sposób, w jaki rozwija się dziecięcy mózg.

Choć coraz więcej rodziców ma świadomość tego, że każdy rodzaj przemocy - werbalnej czy fizycznej, jest szkodliwy, nie potrafią się zatrzymać. Nawet jeśli widzą, że krzycząc tak naprawdę i tak nie są w stanie wyegzekwować wytyczonych granic.

Czytaj też: „Nie jesteśmy złymi rodzicami. Jesteśmy po prostu ludźmi”. To musisz wiedzieć, by przetrwać bunt dwulatka

Spis treści

1. Krzyk to problem wielu rodzin
2. 7 kroków, które pomogą ci nie krzyczeć

Krzyk to problem wielu rodzin

Dziecko, na które rodzic krzyczy, zamyka się w sobie, czuje się gorsze, niewystarczające, niekochane. Traci poczucie bezpieczeństwa, bo nie wie, co spotka je ze strony opiekuna. Maluch, słysząc skierowany w swoją stronę krzyk ma poczucie zagrożenia, jego serce zaczyna bić szybciej, napinają się mięśnie. Nie ulega wątpliwości, że te naturalne reakcje organizmu nie powinny być potrzebne na co dzień. Dlatego komunikując się z dzieckiem, warto za wszelką cenę starać się panować nad własnymi reakcjami i powstrzymywać się od tego, by je skrzyczeć. Tylko jak to zrobić?

Posty w mediach społecznościowych, w których psychologowie przekonują rodziców o tym, że nie warto na dzieci krzyczeć, a kary i nagrody to także kiepski pomysł, cieszą się wielką popularnością. Komentują je tysiące osób, które przyznają, że same mają problem właśnie z krzykiem na dziecko.

Zobacz też: „Złość na dziecko to czubek góry usypanej z innych emocji”. Uporasz się z nią dzięki „5x dlaczego?”

7 kroków, które pomogą ci nie krzyczeć

Twórca internetowy Tom Piccirilii postanowił przygotować kompletny poradnik dla rodziców, którzy krzyczą na dzieci i chcieliby przestać to robić. Gdy inne sposoby zawodzą, warto chwytać się każdej nowej wskazówki. Sprawdź, czy w twoim przypadku te kroki okażą się skuteczne. Co radzi autor poradnika?

• Odpowiedz na pytanie: kiedy krzyczysz?

Co jest dla ciebie punktem zapalnym, w jakich sytuacjach wybuchasz? Czy tak działa na ciebie bałagan, marudzenie dziecka, świadomość, że dziecko cię nie słucha? Zidentyfikuj zachowania, z którymi się zmagasz. Jeśli będziesz tego świadoma/świadomy, łatwiej uporasz się z własnymi reakcjami.

• Zatrzymaj się

Zrób pauzę, gdy czujesz, że za chwilę zaczniesz krzyczeć. Powiedz sobie w duchu, że to cię frustruje i masz tego świadomość.

• Uświadom sobie, że granice są potrzebne

Dzieci potrzebują jasnych granic, ich stawianie jest normalne. To, że dziecko się buntuje - także. Skoro już to wiesz, upewniona o tym, że postępujesz właściwie, jest mniejsza szansa, że wybuchniesz.

• Uświadom sobie bezsensowność krzyku

Pomyśl, że krzyk nie przyniesie żadnego rozwiązania. Reagując impulsywnie, nie odniesiesz sukcesu, o który ci chodzi.

Czytaj też: „Rodzicielski foch”. Psychologowie alarmują: to najgorsza metoda wychowawcza

• Spokojnie wyartykułuj zasady

Kiedy dziecko uderzy kogoś w złości, krzyczy, bo nie pozwoliłaś dłużej oglądać telewizji lub zjeść deseru przed obiadem, spokojnie powtórz, jakie są zasady. To może być np. "Wiem, że jesteś sfrustrowany, bo zawaliła się zbudowana wieża. Nie mogę pozwolić na to, abyś mnie bił. Nie wolno bić innych". "Wiem, że chciałbyś zjeść deser przed obiadem, bo jesteś bardzo głodny. Za chwilę wszyscy usiądziemy do stołu, będzie czas także na przekąskę po obiedzie.

• Głośno nazwij emocje dziecka

Zauważ, że jest zdenerwowane, rozżalone, zniecierpliwione, przestraszone. Nazywaj je głośno - to pomoże tobie i jemu zrozumieć własne emocje.

• Przeproś dziecko

Jeśli nie udało ci się uniknąć krzyku, przeproś dziecko za swoje zachowanie. Pamiętaj, że rodzicielstwo, choć satysfakcjonujące, bywa szalenie trudne. Rodzic także ma prawo być wyczerpany, zmęczony, wtedy łatwo o wybuch krzyku. Zadbaj o siebie, zatroszcz się o swój odpoczynek.

Czytaj też: "Czy ty jesteś nienormalny?". Słowa, które wypływają ze strachu, ale ranią na całe życie

Beata Jasina-Wojtalak