Choroba Leśniowskiego-Crohna u dzieci - objawy i leczenie

Choroba Leśniowskiego-Crohna u dzieci to jedno z tych schorzeń, w których układ immunologiczny atakuje własny organizm. Istotą choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci jest rozległe zapalenie jelit, a jego głównym objawem – ból brzucha. Od lat odnotowuje się wzrost zachorowań na tę chorobę wśród dzieci. Niestety, wciąż nie wiemy dlaczego.

Spis treści

1. Istota choroby Leśniowskiego-Crohna
2. Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci
3. Co zrobić, gdy dziecko jest zarażone pasożytami jelitowymi?
4. Poszukiwania przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna
5. Rozpoznanie choroby Leśniowskiego-Crohna
6. Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci 

Choroba Leśniowskiego-Crohna u dzieci jest bardzo dokuczliwa i może prowadzić do zahamowania wzrostu dziecka. Jednak zanim zapalenie jelit u dziecka zostanie zdiagnozowane mija zwykle wiele miesięcy. Przyczyną są niezbyt charakterystyczne objawy choroby. Poza tym, lekarze nie zawsze o niej pamiętają, zaś diagnostyka choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci, jest żmudna i stosunkowo długotrwała.

Istota choroby Leśniowskiego-Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna zajmuje przede wszystkim przewód pokarmowy. Z nie do końca poznanych przyczyn, dochodzi do niekontrolowanego zapalenia jelit, którego organizm nie jest w stanie sam zatrzymać. W efekcie powstają w jelitach ogniska nacieków zapalnych, afty i owrzodzenia.

Rozległe zapalenie jelit może nawet prowadzić do perforacji, czyli przedziurawienia ścianek jelita. Zmiany zapalne mogą występować w całym przewodzie pokarmowym, najczęściej jednak zajmują jelito cienkie, nieco rzadziej grube lub oba jednocześnie, choć zmiany mogą pojawić się nawet w żołądku i dwunastnicy.

Typowe dla choroby Leśniowskiego-Crohna jest odcinkowe występowanie zmian zapalnych: chore fragmenty jelit sąsiadują ze zdrowymi.

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci

Najczęstszym objawem choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci jest ból brzucha, który nasila się zwykle po jedzeniu i wypróżnieniu. Często daje się mocno we znaki (może imitować zapalenie wyrostka robaczkowego), bo potrafi wybudzić dziecko ze snu. Takie powtarzające się nocne pobudki powinny wzbudzić niepokój i stanowić sygnał alarmowy, że w organizmie dziecka dzieje się coś niedobrego. Niemal równie często jak z powodu bólu brzucha, występuje biegunka u dziecka. Kupki są wodniste, z domieszką śluzu, rzadziej krwi.

Może się pojawić gorączka lub stany podgorączkowe. Zdarzają się także zmiany skórne, zapalenie stawów lub podrażnienie wątroby. Dziecko ma często słaby apetyt, co w połączeniu z biegunką i wynikającymi z tego zaburzeniami wchłaniania, może stać się przyczyną rozwoju anemii u dzieci. Choroba powoduje słabe przybieranie na wadze i spowolnienie wzrostu. Nie zawsze wszystkie możliwe objawy choroby występują jednocześnie i z jednakowym nasileniem. Okresy poprawy mogą przeplatać się z gorszymi dniami, co także opóźnia rozpoznanie choroby.

Co zrobić, gdy dziecko jest zarażone pasożytami jelitowymi?

Poszukiwania przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna

Niestety, wciąż nie znamy wszystkich przyczyn choroby. Na pewno predyspozycje do niej zapisane są w genach. Przypadłość występuje częściej w rodzinach, w których ktoś już cierpiał z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna, a także wśród bliźniąt jednojajowych. Znaczenie ma otaczające nas środowisko, np. palenie tytoniu w obecności dziecka, prawdopodobnie także przebyte zakażenia. Ponieważ lista czynników zwiększających ryzyko wystąpienia choroby jest niepełna, nie ma skutecznego sposobu zapobiegania chorobie.

Rozpoznanie choroby Leśniowskiego-Crohna

Lekarz rodzinny, na postawie objawów, badania dziecka i zleconych testów (morfologia krwi u dziecka, wskaźniki stanu zapalnego, USG brzucha, stężenie białka we krwi, funkcje wątroby, posiew kału i moczu) może podejrzewać u dziecka chorobę Leśniowskiego-Crohna. Jednak diagnostykę trzeba prowadzić w szpitalu, najlepiej na oddziale gastroenterologicznym (konieczne jest skierowanie od lekarza podstawowej opieki).

Niezbędne są badania endoskopowe (kolonoskopia lub gastroskopia u dziecka). Lekarz wykonując badanie, ma nie tylko możliwość obejrzenia jelita „od wewnątrz”, ale także pobrania wycinków ze zmienionych chorobowo fragmentów jelita, aby później ocenić je pod mikroskopem. Typowe dla choroby Leśniowskiego-Crohna jest zajmowanie całej grubości jelita, a nie tylko powierzchownej warstwy. W razie potrzeby wykonuje się także inne badania, np. prześwietlenie klatki piersiowej.

Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci 

Choroba Leśniowskiego-Crohna może mieć różnorodne nasilenie i przebieg. Sposób leczenia uzależniony jest więc od nasilenia stanu zapalnego, dolegliwości i okresów poprawy. Stosuje się głównie leki o działaniu łagodzącym stan zapalny lub hamującym układ immunologiczny. Chory musi je przyjmować przez długi czas, często miesiącami. Czasem konieczne bywa leczenie operacyjne. Dzięki przestrzeganiu zaleceń udaje się wyciszyć chorobę i stworzyć dziecku szansę prawidłowego rozwoju.