Szkoły, przedszkola i żłobki to niestety miejsca wyjątkowo "lubiane" przez bakterie i wirusy. Dobrze mają się tam choroby zakaźne, które przenoszą się drogą kropelkową lub przez dotyk. Jedną z chorób skóry, którą może zarazić się twoje dziecko, jest liszajec zakaźny. Co to za choroba? Czy jest niebezpieczna i jak ją leczyć?
Spis treści
- Liszajec zakaźny w przedszkolach i żłobkach
- Jak rozpoznać liszajca zakaźnego?
- Liszajec zakaźny - jak leczy się tę chorobę?
Liszajec zakaźny w przedszkolach i żłobkach
Jedzenie rękoma, oblizywanie zabawek, ślinienie brudnych rączek, wspólna zabawa oraz spożywanie posiłków - to normalne w przedszkolu i żłobku, dlatego o przeniesienie bakterii chorobotwórczych tak łatwo.
Liszajec zakaźny jest chorobą wywoływaną przez bakterie - paciorkowce lub gronkowce, najczęściej Staphylococcus aureus lub Streptococcus pyogenes. Dlatego leczenie zazwyczaj przebiega z włączeniem antybiotyku.
Liszajcem zakaźnym można się zarazić, ale może wystąpić także jako powikłanie po przebytej chorobie: świerzbie, ospie wietrznej, kontaktowym zapaleniu skóry a także wszawicy. Każda z tych mało przyjemnych chorób wymaga innego rodzaju leczenia. Liszajcem łatwiej zarazi się dziecko z obniżoną odpornością (np. wracające do placówki po chorobie). Bakteria dostaje się do organizmu przez uszkodzony naskórek - otarcie, rozdrapaną ranę. Jeśli przedszkolak złapie liszajca, z pewnością zarażą się nim także pozostali domownicy.
Czytaj też: Świerzb u dzieci - objawy i leczenie
Jak rozpoznać liszajca zakaźnego?
Ropne pęcherzyki typowe dla tej choroby lokalizują się najczęściej w okolicach ust i nosa, gdzie tworzą skupiska w charakterystycznym miodowym kolorze. Pęcherzyki mogą być obecne również na szyi oraz na dłoniach.
Liszajec zakaźny może wystąpić w jednej z trzech form, przy czym najpopularniejsza jest ta pierwsza:
- liszajec pęcherzykowy (pęcherzyki pękając tworzą miodowe strupy. Nie obserwuje się powiększenia węzłów chłonnych),
- gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych (na ramionach, plecach, twarzy, nogach),
- niesztowica (ma postać głębokich owrzodzeń skóry, obserwuje się powiększone węzły chłonne).
Liszajec zakaźny to nie to samo co tzw. liszaj płaski (przewlekła, niezakaźna choroba błon śluzowych i skóry).
Liszajec pęcherzykowy raczej nie budzi wątpliwości co do rozpoznania, dlatego można dość szybko rozpocząć leczenie.
Zobacz też: Jak wyglądają stopy i dłonie po bostonce? Pediatra pokazuje zdjęcia
Liszajec zakaźny - jak leczy się tę chorobę?
Liszajec może ustąpić bez podawania leków (do 10 dni), jednak zwykle stosuje się leczenie antybiotykami, ponieważ choroba łatwo się przenosi. W leczeniu stosuje się miejscowo maści lub aerozole z antybiotykiem. Leczenie trwa zwykle kilka dni (w szczególnych przypadkach kilka tygodni lub lek podaje się w sposób dożylny lub doustny).
Podczas choroby bezwzględnie należy pamiętać o zachowaniu higieny: częstym myciu rąk, używaniu osobnych przyborów toaletowych.
Niestety zmiany skórne swędzą, przez co dzieci często je rozdrapują. Ulgę mogą przynieść zalecone przez pediatrę leki przeciwhistaminowe czy środki odkażające. Po wyleczeniu nie powinny pozostać blizny.
Czytaj też: Wysypka i swędzenie skóry u dziecka – co mogą oznaczać?
