To nie złe zachowanie lub wybuch histerii. Tak przedszkolak mówi "Potrzebuję cię"

Dziecko w wieku przedszkolnym może wydawać się niezwykle marudne. Czasami wręcz robiące nam na złość, niegrzeczne i co chwilę wpadające w mniejszą lub większą histerię. Tymczasem, przedszkolak inaczej nie potrafi powiedzieć po prostu "Potrzebuję cię". Próbuje na wszystkie znane sobie sposoby, które uzna za skuteczne.

Dzieci w wieku przedszkolnym różnie reagują na zmiany, które pojawiają się w ich życiu. Niemniej sama adaptacja w przedszkolu dla każdego dziecka jest dużym wyzwaniem.

Rodzice często jednak widzą tylko zachowanie, które nie zawsze im się podoba. Kiedy do tego dochodzą skargi od nauczycielki przedszkola, że nasz maluch bije i gryzie, a tłumaczenia mało pomagają, nie zawsze wiemy, co mamy robić.

Tłumaczenia nie pomagają, a dodatkowo przedszkolak staje się marudny w domu, uparty i wpadający co nóż w histerię, możemy mieć wrażenie, że ktoś podmienił nam dziecko. Patrzymy na tego kilkulatka, zastanawiając się, gdzie podziało się to niezwykle uśmiechnięte, radosne i współpracujące dziecko.

Zwróć uwagę szczególnie na tych 9 sygnałów, dzięki którym przedszkolak chce nam powiedzieć po prostu „Potrzebuję cię”.

Zobacz także: W przedszkolu aniołek, a w domu diabełek. 3 rady od psychologa pomogą ci nad tym zapanować

Spis treści

1. Wyzwania przedszkolaka
2. Przedszkolak – zmiana zachowania
3. Tak przedszkolak chce powiedzieć „Potrzebuję cię”

Wyzwania przedszkolaka

Pójście do przedszkola to nie tylko zmiana środowiska i poznanie nowych kolegów/koleżanek. Adaptacja w przedszkolu obejmuje dostosowanie się do obowiązujących zasad, wymagań i norm. Niekiedy maluchy po raz pierwszy wchodzą też w interakcje z innymi dziećmi w tym samym wieku.

Co więcej, w przedszkolu może być też głośno, gdy wszystkie dzieci zaczynają się bawić lub rozmawiają, nie mogąc zasnąć na drzemce. To także czas, gdy maluch może wejść w pierwsze konflikty i odczuwać niezaspokojone potrzeby. Zdarza się bowiem, że upatrzy sobie jakąś zabawkę, po którą chce sięgnąć, ale nagle ktoś inny zaczyna się nią bawić pierwszy.

To wszystko są wyzwania, z którymi musi zmierzyć się przedszkolak. Często jednak jest ich zbyt wiele i potrzebują więcej czasu, aby sobie z nimi poradzić.

Przedszkolak – zmiana zachowania

Pierwszym sygnałem dla rodziców, którego nie sposób przegapić, to nagła zmiana w zachowaniu dziecka.  Te wybuchy emocji to jednak wołanie dziecka, że sobie z czymś nie radzi.

Może być bowiem zmęczone, ale jednak zapierać się, że wcale nie chce spać. Może stać się bardziej agresywne, bo nie jest w stanie od razu przystosować się do zmian, które obowiązują w placówce.

Może również tęsknić, bo przecież do tej pory najwięcej czasu spędzało z mamą i tatą.

Tak przedszkolak chce powiedzieć „Potrzebuję cię”

Na jakie zachowanie przedszkolaka powinniśmy zwrócić szczególną uwagę?

Wbrew pozorom coś, co wydaje nam się wybuchem histerii bez powodu, chęcią zwrócenia uwagi i marudzeniem, to właśnie sposoby, aby powiedzieć „Potrzebuję cię”.

Przedszkolak nie powie tych słów wprost. Na koncie na Instagramie @create_kids_edu edukatorka wymienia, że dzieci sygnalizują to na następujące sposoby:

• uparcie powtarzają „Nie zrobię tego”, gdy o coś je prosisz;
• biją;
• pytają: „Pobawisz się ze mną?;
• zwracają uwagę na najmniejszą radę „Mam kuku”;
• mają napady złości;
• wybrzydzają przy jedzeniu;
• setny raz proszą o picie, gdy próbujesz położyć je spać;
• dają do zrozumienia, że to, o co je prosisz wcale, ich nie interesuje – „Nie obchodzi mnie to”;
• ciągle chce to, co ty masz – jedzenie na talerzu, zabawka, którą się bawisz itp.

Takie zachowanie jest jeszcze bardzo typowe, gdy dziecko rozpoczyna naukę w szkole. Wówczas również staje przed wyzwaniem wielu zmian i trudności, z którymi będzie musiało sobie poradzić po raz pierwszy. Do tego dochodzi dłuższe siedzenie w miejscu w szkolnej ławce, gdy są przepełnienie energią i chcieliby biegać.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że świetnie bawią się i spędzają czas w nowej placówce. Na zdjęciach są uśmiechnięci, panie nie mają żadnych uwag i dziecko zdaje się, że świetnie sobie radzi. Tymczasem dzieci w okresie tak wielkich dla siebie zmian zmagają się przede wszystkim z dużą dawką stresu. Miejscem, gdzie mogą go po całym dniu spokojnie uwolnić, jest dom.

Jeżeli dostrzeżemy potrzebę wsparcia i pomocy, z czasem nauczą się odstresować bez rodziców. Do tego czasu, jesteśmy dla nich ostoją, której tak bardzo potrzebują.

Czytaj także: 4 dziwne zachowania kilkulatka. Oto, co naprawdę chce ci powiedzieć dziecko

Sygnały, dzięki którym rozpoznasz, że dziecku w przedszkolu dzieje się krzywda

Mów tak do dziecka przed snem. To najlepszy sposób na wzmocnienie więzi

Iwona Szadkowska