Kinestetyk - kim jest i w jaki sposób się uczy?

2019-04-16 16:17

Kinestetyk to osoba ruchliwa, która postrzega świat zmysłem dotyku. Dlatego w czasie nauki to właśnie bodźce docierające tym kanałem są lepiej przyswajalne. Sprawdź, kto to jest kinestetyk i jak się uczy.

Kinestyk
Autor: Getty images

Na świecie żyją ludzie, którzy najlepiej uczą się słuchając (słuchowcy) i tacy, którzy muszą zobaczyć to, co mają zapamiętać (wzrokowcy). Są też i tacy, którym do procesu przyswajania wiedzy niezbędna jest aktywność ruchowa. Ci ostatni to kinestetycy, grupa chyba najbardziej doświadczana i nierozumiana w szkole. No bo, czy to normalne, że dziecko w trakcie lekcji macha nogami i zamiast grzecznie odpowiadać pod tablicą, skacze przy tym na jednej nodze?

Spis treści:

  1. Kto to jest kinestetyk?
  2. Kinestetyk w szkole
  3. Jak pomóc kinestetykowi w nauce?

Kto to jest kinestetyk?

Okazuje się, że to najzupełniej normalne, jeśli chodzi o kinestetyków. Dziecko kinestetyczne musi wszystkiego dotknąć, spróbować, ciągle rusza się, wierci. Jego dłonie nigdy nie są w spoczynku – bawi się długopisem, składa kartkę w kosteczkę, kopie nogą kamyk dostrzeżony na chodniku. Nawet jego wypowiedzi są „pełne” ruchu – gestykuluje w trakcie mówienia, używa zwrotów „chwyciłem, że...”, „czuję, że....”, „ruszyłem głową i zrobiłem....”.

Kinestetyk ma oczywiście sprawne wszystkie zmysły, także wzrok i słuch, ale sygnały, które nimi docierają do mózgu nie są na tyle mocne, aby zapisać się na trwałe w mózgu. I tak jak słuchowiec najlepiej zapamiętuje to, co usłyszał, tak kinestetyk najlepiej przyswaja wiedzę, której „dotknął” w praktyce, którą poczuł w jakiś sposób całym swoim ciałem.

Uczniowie z takimi predyspozycjami nauczą się właściwości kwasów, jeśli przeprowadzą doświadczenie chemiczne, zapamiętają wzór skróconego mnożenia, jeśli napiszą go własnoręcznie na tablicy. Szybciej też nauczą się wiersza na pamięć, jeśli w trakcie nauki będą spacerować po pokoju – to potwierdzeni dawno wysnutej teorii, że bodźce, które docierają do nas kilkoma zmysłami jednocześnie, są trwalej zapisywane w mózgu.

Czytaj również:

Style uczenia się: wzrokowiec, słuchowiec, kinestetyk

Jak robić notatki? Poradnik skutecznego notowania

5 pomysłów na wzmocnienie koncentracji u dziecka

Kinestetyk w szkole

Dla nauczycieli mały kinestetyk to prawdziwe wyzwanie. Zwykle traktowany jest jako uczeń nadpobudliwy, z ADHD lub po prostu niegrzeczny, ponieważ nie potrafi grzecznie siedzieć w miejscu przez 45 minut. Prawda jest jednak taka, że aby mózg małego kinestetyka zaczął pracować, musi jednocześnie pracować jego ciało. W idealnej szkole taki uczeń powinien mieć dopasowany do swoich potrzeb sposób nauczania.

Oczywiście nie jest to możliwe, ze względu na liczbę dzieci w klasie, które mają przecież różne predyspozycje. Warto jednak porozmawiać z nauczycielem, jeśli wiemy, że jesteśmy rodzicami kinestetyka i jeśli czytamy nieustanne uwagi na temat „niegrzecznego” zachowania naszego dziecka. Wytłumaczmy pedagogowi, że nasz  potomek potrzebuje ruchu, aby lepiej przyswoić wiedzę i poprośmy o wyrozumiałość, gdy będzie się kręcił na krześle.

Zaproponujmy, że będzie korzystał z gadżetów, które zaspokoją jego potrzebę ruchu i „czucia”, np. z miękkiej gumowej piłeczki, którą będzie zgniatał wolną dłonią w trakcie robienia notatek.

Czytaj: Zobacz, jak zrobić mapę myśli

Jak pomóc kinestetykowi w nauce?

Przynajmniej w domu, gdzie praca jest indywidualna, warto stworzyć kinestetykowi jak najlepsze warunki do nauki. Najlepsze, czyli jakie? Specjaliści podkreślają, że kinestetyk powinien móc mieć swobodę ruchów w trakcie nauki. Oczywiście wypełniając zeszyt ćwiczeń dziecko nie może jednocześnie skakać, ale pozwólmy mu bawić się długopisem, gryźć ołówek, wiercić się, machać nogami.

Większe pole do popisu ma kinestetyk w trakcie nauki pamięciowej. Gdy trzeba zapamiętać wiersz lub nauczyć się ważnych dat do klasówki z historii, pozwólmy dziecku w trakcie nauki chodzić po pokoju czy kopać piłkę. Efekty może przynieść także robienie mapy myśli, zapisywanie ważnych informacji na kartkach, wieszanie ich na ścianach lub meblach i odczytywanie ich w trakcie chodzenia od jednej do drugiej. Dobrym pomysłem jest też odgrywanie scenek, z wykorzystaniem zdobytej wiedzy (np. obcych słówek) lub kojarzenie zapamiętywanego wyrazu z konkretnych ruchem.

Zapiszmy też dziecko na jak największą liczbę zajęć praktycznych: np. warsztatów, wycieczek krajoznawczych, do muzeów itd., gdzie będzie mógł przeprowadzać eksperymenty, wykonywać własnoręcznie pomoce naukowe, uczyć się przy pomocy obiektów muzealnych itd.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają

NOWY NUMER

POBIERZ PORADNIK! Darmowy poradnik, z którego dowiesz się, jak zmienia się ciało kobiety w ciąży, jak rozwija się płód, kiedy wykonać ważne badania, jak przygotować się do porodu. Pobieram >

Pobieram
poradnik ciaza