Krzyk na dziecko to niestety dość częsta reakcja rodziców w chwilach bezsilności, złości czy zmęczenia. Choć wielu z nas może się wydawać, że podniesiony głos jest skutecznym sposobem na szybkie zdyscyplinowanie malucha, w rzeczywistości przynosi on więcej szkód niż korzyści. Zresztą zapewne sama po jakimś czasie możesz dojść do wniosku, że dziecko nie reaguje, dopóki nie krzykniesz.
Krzyk nie uczy dziecka właściwych zachowań, a jedynie budzi strach, obniża poczucie bezpieczeństwa i może prowadzić do poważnych problemów emocjonalnych.
Dlaczego wciąż krzyczysz na swoje dziecko?
Kiedy najczęściej krzyczymy na dzieci? Zwykle wtedy, gdy kolejna prośba pozostaje bez echa, a rodzic nie miał szansy zadbać o swój dobrostan. Przeciążona codziennymi obowiązkami możesz zauważyć, że szybko zaczyna brakować ci cierpliwości.
Nawet w sytuacjach, które do tej pory nie były „zapalnikami”.
Polecany artykuł:
Możesz również powielać wzorce z własnego dzieciństwa. Przy chronicznym zmęczeniu czy frustracji, podniesiony głos wydaje się szybkim sposobem na „opanowanie sytuacji”.
Jednak badania i doświadczenia psychologów pokazują jednoznacznie: krzyk nie tylko nie rozwiązuje problemów wychowawczych, ale też niesie ze sobą poważne konsekwencje:
- obniża poczucie własnej wartości dziecka,
- pogarsza relację z rodzicem,
- wywołuje lęk zamiast szacunku.
Co więcej, dzieci uczą się poprzez naśladowanie – jeśli dorosły radzi sobie z emocjami krzykiem, maluch prawdopodobnie będzie powielał ten schemat w kontaktach z rówieśnikami.
Warto wiedzieć, że konsekwencje krzyku na dziecko mogą być jeszcze dotkliwsze. Zdaniem psycholog Ewy Sękowskiej-Molgi krzyczenie na dziecko w obecności innych dodatkowo je zawstydza.
Zrób to, a komunikacja z dzieckiem będzie łatwiejsza
Krzyk w obecności rówieśników dziecka i ich rodziców, etykietowanie, ignorowanie sytuacji to błędy, które rodzice popełniają nagminnie. Niestety na placach zabaw często możemy usłyszeć krzyk rodzica skierowany do dziecka. Zamiast nauki stawiania granic dziecko jest „stawiane do pionu” i słyszy zakazy, zamiast otrzymywać przydatne narzędzia.
Prawdopodobnie nie przestanie bić innych, gdy nie dowie się, w jaki sposób swoją złość może wyrażać tak, by nie ranić innych.
Nie krzycz na dziecko przy wszystkich.Krzyk nie uczy, tylko zawstydza i buduje lęk.
Nie mów: „Jesteś niegrzeczny„.Dziecko nie potrzebuje etykiet, tylko wskazówek, co może zrobić inaczej.
Nie ignoruj sytuacji.Udawanie, że nic się nie stało, sprawia, że dziecko nie uczy się granic.
- pisze psycholog Ewa Sękowska-Molga na swoim profilu na Instagramie.
