Bakteriomocz bezobjawowy w ciąży: przyczyny, objawy, leczenie. Potrzebna antybiotykoterpia?
Nie bez powodu badanie moczu wykonuje się podczas ciąży wielokrotnie. Pozwala to na wykrycie wielu nieprawidłowości, które mogłyby zagrozić zdrowiu matki i dziecka, w tym groźnych infekcji układu moczowego. Co oznacza bakteriomocz w ciąży i jak się go leczy?
Spis treści
- Bakteriomocz w ciąży - przyczyny
- Zobacz, o czym świadczy kolor moczu
- Bakteriomocz w ciąży - objawy
- Bakteriomocz w ciąży - leczenie
Bakteriomocz nazywamy wykrycie w badaniu ogólnym moczu bakterii, które wskazują na rozwój infekcji w układzie moczowym. Normalnie, w drogach moczowych (powyżej zwieracza) nie powinny znajdować się żadne drobnoustroje. Wniknięcie ich powoduje tworzenie się stanów zapalnych. Co ciekawe, nie zawsze istnieniu bakterii w moczu towarzyszą inne niepokojące objawy, więc regularne badanie moczu w ciąży może uratować przyszłą mamę przed groźnymi powikłaniami.Bakteriomocz może być objawem zapalenia pęcherza moczowego a nawet początkiem odmiedniczkowego zapalenia nerek (gdy bakterie wnikną do nerki) - bardzo groźnego dla przebiegu ciąży i samej ciężarnej. Powikłaniami może być ostra niewydolność oddechowa, sepsa, ARDS, przedwczesny poród, roponercze, kamica moczowa.
Czytaj także: Żurawina na dolegliwości w ciąży: zapalenie pęcherza, kłopoty trawienne, żylaki
Bakteriomocz w ciąży - przyczyny
Ze względu na budowę układu moczowego, to kobiety częściej zapadają na infekcje w jego obrębie. Sprzyja temu krótka cewka moczowa oraz mała odległość cewki od odbytu i tym samym - łatwiejsza droga przeniesienia bakterii do układu moczowego. W ciąży staje się to jeszcze łatwiejsze, bowiem hormony ciążowe powodują osłabienie napięcia mięśni miedniczek i moczowodów, a to sprzyja zastojowi moczu, w którym łatwiej namnażają się bakterie. Dodatkowo, powiększająca się macica uciska na moczowody i tym samym powoduje odpływ moczu z nerek.
Najczęstszym źródłem bakteriomoczu, przy tych wszystkich "sprzyjających okolicznościach", jest bakteria E.Coli czyli tzw. pałeczka kałowa. Jest to bakteria zamieszkująca jelito grube, groźna staje się dopiero w układzie moczowym, do którego można ją łatwo przenieść np. przy podcieraniu się w toalecie. Bakteria przez cewkę dostaje się do pęcherza, a w nielicznych przypadkach także do nerek. Innymi bakteriami, które mogą być wykryte w moczu są Klebsiella, Enterobacter, Staphylococcus.
Zobacz:
Badanie moczu w ciąży: interpretacja wyników
Kolor moczu w ciąży - co powinnaś wiedzieć
Zobacz, o czym świadczy kolor moczu
Bakteriomocz w ciąży - objawy
Wykrycie bakterii w moczu bywa czasem jedynym znakiem, że w drogach moczowych doszło do stanu zapalnego. Jeśli ciężarna nie skarży się na żadne inne dolegliwości, mówimy wówczas o bakteriomoczu bezobjawowym.
Jeśli mamy do czynienia z zapaleniem pęcherza, bakteriomoczowi towarzyszą jednak inne dolegliwości w obrębie układu moczowego. Przyszła mama może skarżyć się nieprzyjemne pieczenie w okolicach cewki moczowej a nawet ból nasilający się podczas oddawania moczu. Innym objawem może być dość nieprzyjemny zapach moczu, inny kolor (np. różowy) lub często odczuwalne parcie na pęcherz oraz kłucie w dole brzucha.
Jeśli bakteriomocz bezobjawowy nie zostanie wykryty badaniem, może dojść do odmiedniczkowego zapalenia nerek. Wówczas pojawiają się objawy takie jak: gorączka, dreszcze, ból w okolicach nerek, mdłości, brak apetytu, wymioty, złe samopoczucie.
Czytaj także: Ćwiczenia Kegla w ciąży: dlaczego warto ćwiczyć? Wszystko na temat mięśni Kegla
Bakteriomocz w ciąży - leczenie
Bakteriomocz bezobjawowy, ze względu na ryzyko odmiedniczkowego zapalenia nerek, powinien być również leczony. Po wykryciu bakterii w moczu, lekarz zwykle zleca wykonanie posiewu moczu, by ustalić rodzaj bakterii i dobrać właściwy antybiotyk - następnie wdraża się antybiotykoterapię. Tak samo postępuje się w przypadku zwykłego zapalenia pęcherza.
Trudnością w leczeniu ciężarnych jest to, że nie wszystkie antybiotyki są bezpieczne dla ciąży. Nie wolno ciężarnym przyjmować antybiotyków z grupy fluorochinolonów, bo te mogą powodować wady rozwojowe płodu. Bezpieczniejsze są: amoksycylina, nitrofurantoina czy cefuroksym. Najbezpieczniej jest przyjmować je w drugim trymestrze ciąży. Antybiotykoterapia trwa zwykle około 7-14 dni, po czym wykonuje się badanie kontrolne moczu, by wykluczyć bakteriomocz.
W przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek, ciężarna musi być leczona w warunkach szpitalnych. Istnieje bowiem ryzyko przedwczesnego porodu lub odwodnienia ciężarnej. Pobyt w szpitalu zwykle trwa kilka dni, dopóki nie ustaną dolegliwości. Antybiotykoterapia w większości przypadków jest skuteczna i prowadzi do pełnego wyleczenia. Niestety, zakażenie układu moczowego miewa tendencję do nawracania.
