Jak odróżnić geniusza? Poznaj genialne dzieci ostatnich lat

Cudowne dzieci istnieją, ale ich los nie jest zawsze łatwy. Zwykle są inni niż rówieśnicy, wolą uczyć się niż bawić, często też stawia się przed nimi większe wymagania. Ale mimo to, warto wspierać dziecko w sytuacji, gdy odkryjemy w nim jakieś wyjątkowe zdolności – czy to matematyczne, czy np. artystyczne. Jak robić to mądrze?

Czy mali geniusze są wśród nas? Na pewno, trzeba tylko umieć dostrzec ich zdolności, a to nie łatwe. Nie warto też na siłę szukać talentów w dziecku.

Specjaliści podkreślają, że robienie z dziecka geniusza, tylko dlatego, że w wieku 3 lat dobrze radzi sobie z mnożeniem lub pływa najszybciej w klasie, nie jest dobre. Zmuszanie dziecka zdolnego, ale nie wybitnego, do pracy ponad siłę zaowocuje tylko problemami – emocjonalnymi i społecznymi.

Aby dziecko wykorzystało potencjał, który drzemie w jego umyśle, powinno być mądrze kierowane zarówno przez rodziców, jak i nauczycieli.

Spis treści

1. Jak odróżnić geniusza od zdolnego dziecka?
2. Jak prawidłowo wychowywać uzdolnione dziecko?
3. O nich mówiło się w mediach

Jak odróżnić geniusza od zdolnego dziecka?

Rodzice cudownych dzieci opowiadają, że zdolności ich maluchów ujawnił się u nich już w wieku kilkunastu miesięcy. Kashe Quest z Kalifornii z IQ to 146 już jako dwulatka została przyjęta do Mensy, międzynarodowego stowarzyszenia osób o wysokim ilorazie inteligencji. Mając 18 miesięcy mówiła, znała litery, cyfry, rozróżniała wszystkie kolory.

Toby Rosenberg z USA w wieku 14 miesięcy zaczął czytać na głos reklamy, które mijała jadąc wózkiem do parku, w wieku 2 lat mówił płynnie po angielsku i polsku (jego mam pochodzi z Krakowa), wkrótce nauczył się pisać po japońsku po przestudiowaniu naklejki na butelce sake. W wieku 4 lat opracował słownik hieroglifów po przeczytaniu książki o piramidach.

Ale to oczywiście wyjątki, tymczasem wokół nas jest mnóstwo wyjątkowo uzdolnionych dzieci, które doskonale radzą sobie z naukami ścisłymi, mają słuch absolutny czy są wybitne w sporcie. 

Trwające 40 lat badania w ramach programu The Study od Mathematically Precocious Youth wykazały, że wyjątkowych zdolności nie da się wypracować: dziecko rodzi się z talentem i nie ma to związku z zamożnością rodziców czy ich zawodem.

Jeśli jednak rodzice przegapią talent dziecka, maluch nie będzie miał szans wykorzystać swojego potencjału (zupełnie jak Matt Damon w filmie „Buntownik z wyboru”). Dlatego wspieranie genialnych dzieci już od pierwszych lat życia poprzez posyłanie ich na specjalne zajęcia, programy dla dzieci uzdolnionych jest niezmiernie ważne.

Czytaj również: Jak rozwijać zdolności matematyczne dziecka? Od kołyski!

Jak wychować geniusza? Baby Led Weaning, czytanie z tablic i słuchanie muzyki czyli wczesna edukacja dziecka

Jak prawidłowo wychowywać uzdolnione dziecko?

Wspomniane 40-letnie badanie The Study od Mathematically Precocious Youth objęło ok. 5 tys. wybitnie uzdolnionych dzieci. Wnioski? Mali geniusze, którzy brali w nich udział, to obecnie osoby, które rządzą światem. SMPY miało pod swoimi skrzydłami Marka Zuckerberga czy Lady Gagę, pozostałe cudowne dzieci to senatorowie, naukowcy, sędziowie, biznesmeni i aktualni miliarderzy.

Jak prawidłowo pokierować cudownym dzieckiem, aby stało się kimś, ale przy okazji było normalnym człowiekiem? - Przede wszystkim, nie nazywaj swojego dziecka geniuszem. Istnieją przynajmniej trzy powody, dla których etykieta „cudownego dziecka” jest szkodliwa - mówi w rozmowie dla NYT dr Jack Shonkoff, ekspert w dziedzinie wczesnego rozwoju.

Jej zdaniem, po pierwsze: nakłada to na dziecko ogromny ciężar, którego może nie udźwignąć, po drugie: pozwala waszemu otoczeniu (nauczycielom, rodzinie, znajomym) na stawianie wygórowanych oczekiwań, i po trzecie: pozwala rówieśnikom na zaszufladkowanie go jako „innego”, a  to zupełnie niewskazane dla jego rozwoju  społecznego.

Jeden z autorów badań SMPY radzi też, aby umożliwiać uzdolnionemu dziecku wszechstronny rozwój, nie skupiać się wyłącznie na dziedzinie, w której jest dobry. Z drugiej strony, jeśli malec ma jakiś talent, trzeba pozwolić mu go rozwijać, nawet jeśli wolelibyśmy, aby szedł w innym kierunku. -  Najlepiej kierować się zainteresowaniami dziecka i podążać ścieżką jego zamiłowania do nauki – twierdzi  Sandra Berger, specjalistka ds. edukacji cytowana przez NYT. 

Zadaniem rodzica jest też wspieranie potrzeb malucha zarówno intelektualnych, jak i emocjonalnych. Konieczne jest uzmysłowienie dziecku, że ważny jest sam proces zdobywania wiedzy i przyjemność, jaką to daje maluchowi, a nie oceny (nie każdy geniusz odnosi od razu sukcesy). Dlatego warto zachęcać dziecko do podejmowania nowych wyzwań, i przygotować, że niektóre z nich mogą zakończyć się porażką. 

O nich mówiło się w mediach

Zobacz, galerię najzdolniejszych dzieci ostatnich lat

Zobacz galerię 7 zdjęć

Małgorzata Wójcik