Gdy w kwietniu 2024 roku, podczas konferencji, Ministra Zdrowia - Izabela Leszczyna potwierdziła, że ogólnopolski program finansowania in vitro ruszy od 1 czerwca, w serca wielu par ponownie wstąpiła nadzieja. Kwietniowego poranka przedstawiono bowiem konkretne warunki programu, w tym zakres procedury, który sfinansuje ministerstwo oraz kryteria kwalifikacji do programu. To wielka ulga dla par starających się o dziecko. Do tej pory bowiem, przyszli rodzice mogli skorzystać tylko z samorządowych programów zdrowotnych leczenia niepłodności, które oferowały częściową dopłatę do procedury.
Wraz z dr. n. med. Jarosławem Janeczko, specjalistą ginekologii i położnictwa oraz specjalistą endokrynologii ginekologicznej i rozrodczości, założycielem Grupy Parens przygotowaliśmy kompleksowy poradnik na temat rządowego programu refundacji in vitro. Odpowiadamy w nim na najczęstsze pytania, które pojawiają się w kontekście warunków, jakie trzeba spełnić, by skorzystać z tego państwowego wsparcia. Szacuje się, że na niepłodność choruje w naszym kraju około 1,5 mln par. Wreszcie, po ośmiu latach mogą znów odetchnąć z ulgą i optymistycznie spojrzeć na swoje marzenia.
Co obejmuje refundacja in vitro?
Program obejmuje 6 indywidualnych procedur wspomaganego rozrodu, w tym:
- do 4 cykli zapłodnienia z własnymi komórkami rozrodczymi lub z dawstwem nasienia;
- do 2 cykli zapłodnienia z oocytami od dawczyń – z możliwością zapłodnienia do 6. komórek rozrodczych w ramach jednego cyklu;
- do 6 cykli z dawstwem zarodków.
Co warto podkreślić również leki do stymulacji owulacji w ramach rządowego programu finansowania in vitro są refundowane. Ponadto obecny program objął również pacjentów z chorobą nowotworową, oferując im zabezpieczenie płodności przed rozpoczęciem leczenia (oncofertility).
Polecany artykuł:
Kto będzie mógł skorzystać z rządowego programu in vitro?
Z programu rządowego będą mogły skorzystać przede wszystkim te pary, które zostaną zakwalifikowane przez lekarza podczas wizyty kwalifikacyjnej. Aby otrzymać kwalifikację, należy mieć udokumentowany minimum rok nieskutecznego leczenia niepłodności, bądź bezwzględne wskazania do procedury in vitro.
-Istotnym warunkiem jest również wiek pacjentów. Jeżeli para korzysta z własnych gamet lub z biorstwa nasienia, kobieta nie może przekroczyć 42. roku życia. W przypadku biorstwa komórek rozrodczych lub adopcji zarodka, granica wieku dla pań to 45 lat. W obu przypadkach mężczyźni mogą zakwalifikować się do programu, jeżeli nie przekroczą 55. roku życia – podkreśla dr n. med. Jarosław Janeczko, specjalista ginekologii i położnictwa oraz specjalista endokrynologii ginekologicznej i rozrodczości Grupy Parens.
Czy ilość wcześniejszych procedur in vitro ma znaczenie?
Nie ma znaczenia ilość wcześniejszych procedur in vitro. Refundacja jest przewidziana zarówno dla par, które pierwszy raz podchodzą do procedury in vitro, mając oczywiście udokumentowane 12 miesięcy nieskutecznego leczenia niepłodności, jak, np. stymulacja naturalnego cyklu, inseminacja, a także dla par, które komercyjnie podchodziły do in vitro. Nie ma również znaczenia, czy para korzystała z poprzedniego, rządowego programu in vitro (lata 2013-2016), czy z samorządowych bądź miejskich programów dofinansowań.
Czy wskaźnik hormonu AMH jest brany pod uwagę?
Wynik badania AMH, czyli hormonu pozwalającego określić płodność kobiety, nie jest kryterium kwalifikacji w przypadku rządowego programu finansowania in vitro. Jedyne warunki, jakie należy spełnić, aby zakwalifikować się do programu to wiek oraz udokumentowany rok nieskutecznego leczenia niepłodności, bądź bezwzględne wskazania do procedury in vitro.
Te teksty rodziców słyszało każde dziecko. Śmieje się z nich cały internet. Zobacz najlepsze memy!
Co jeśli para ma zarodki z poprzednich procedur sprzed czasu refundacji?
Jeżeli para ma zarodki z poprzednich procedur, może je w ramach programu refundacji in vitro wykorzystać. Transfery mrożonych zarodków są w pełni refundowane. Transfer takich zarodków nie będzie liczony jako cykl, a parom nadal przysługuje sześciokrotne prawo do zindywidualizowanej procedury wspomaganego rozrodu. Pary, które posiadają zarodki utworzone przed wejściem w życie programu, nie muszą przechodzić kwalifikacji. Konieczna natomiast będzie wizyta i aktualizacja badań. Wszystkie badania niezbędne do procedury powinny być wykonane w ramach programu, bez dodatkowych opłat.
Czy posiadanie dzieci wyklucza ze skorzystania z refundacji?
Nie, posiadanie dzieci poczętych w wyniku naturalnych starań czy wcześniejszych procedur in vitro nie dyskwalifikuje z refundacji.
Kto nie będzie mógł skorzystać z dofinansowania in vitro?
Z rządowego programu in vitro nie będą mogły skorzystać pary, które nie spełniają kryteriów kwalifikacji lub złożyły pisemną rezygnację z udziału. Udział pary w programie wykluczają także następujące przeciwskazania medyczne:
- jeśli korzysta z własnych komórek jajowych lub dawstwa nasienia: nieodpowiednia reakcja na stymulację jajeczkowania (nie pozyskano co najmniej dwóch dojrzałych komórek jajowych w dwóch cyklach stymulacji – w każdym z osobna) lub czynniki medyczne, które uniemożliwiają wykonanie procedury in vitro;
- jeśli korzysta z dawstwa oocytów lub dawstwa zarodka: czynniki medyczne, które uniemożliwiają wykonanie procedury in vitro.
Co należy zrobić, by wziąć udział w programie?
Należy zgłosić się do jednej z klinik biorących w nim udział na wizytę kwalifikacyjną. W całej Polsce do realizacji programu polityki zdrowotnej pn. „Leczenie niepłodności obejmujące procedury medycznie wspomaganej prokreacji” w latach 2024-2028 wyłoniono prawie sześćdziesiąt placówek. Większość z nich znajduje się w miastach wojewódzkich, ale są też wyjątki. Wszystkie palcówki możecie sprawdzić na stronie pacjent.gov.pl. Znajdziecie tu wygodną interaktywną mapkę, na której możecie sprawdzić kliniki najbliższe waszemu miejscu zamieszkania.
