Być może sądzisz, że kary cielesne to już historia, niestety w wielu domach, a także w szkołach na całym świecie - stosowane są powszechnie.
Światowa Organizacja Zdrowia w swoim najnowszym raporcie podaje, że 1,2 miliarda dzieci w wieku do 18. roku życia doświadcza kar cielesnych. Ryzyko kar cielesnych jest zbliżone w przypadku dziewczynek i chłopców. W niektórych krajach niemal wszyscy uczniowie są bici przez nauczycieli.
Tyle dzieci doświadcza przemocy tłumaczonej wychowaniem
Jak podaje UNICEF, problem wcale nie jest marginalny. W 58 krajach, w których szczegółowo rozróżniono dotkliwość kar, około 17% dzieci doświadczyło dotkliwych kar fizycznych – takich jak uderzenia w głowę, twarz lub uszy, bądź uderzeń silnych i wielokrotnych – w ciągu ostatniego miesiąca.
W części krajów kary cielesne częściej dotyczą chłopców, jednak powszechnie stosuje się je w celu dyscyplinowania dzieci obojga płci.
Narażone na przemoc są zarówno małe dzieci (w wieku od 2 do 4 lat) jak i starsze (w wieku 5 - 14 lat).
Jak wskazano w raporcie, często im młodsze dziecko, tym wyższe ryzyko i częstotliwość stosowania kar cielesnych. Co drugie dziecko na świecie mieszka w kraju, w którym kary cielesne nie są całkowicie zakazane w szkołach.
Badania wykazały, że wskaźnik występowania kar cielesnych w szkole w ciągu całego życia przekraczał 70% w Afryce i Ameryce Środkowej, w ciągu ostatniego roku przekraczał 60% we wschodnim regionie Morza Śródziemnego i Azji Południowo-Wschodniej, a w ciągu ostatniego tygodnia przekraczał 40% w Afryce i Azji Południowo-Wschodniej.

Te dzieci są najbardziej narażone
Jak pokazuje raport WHO „Kary cielesne wobec dzieci. Wpływ na zdrowie”, w Polsce i w wielu krajach o wysokim dochodzie liczba przypadków stosowania kar cielesnych istotnie spadła. Wprowadzenie przepisów zakazujących stosowania kar cielesnych i kwalifikowania ich do karalnych działań przemocowych sprawiło, że w Europie odnotowano w tym względzie wyraźną poprawę.
Raport pokazuje jednak, które grupy dzieci są najbardziej narażone na kary cielesne. To:
- dzieci rodziców, którzy w dzieciństwie byli karani fizycznie,
- dzieci z niepełnosprawnością,
- dzieci rodziców zmagających się z depresją, nałogami, zaburzeniami psychicznymi.