Diaperfobia to fobia przed pieluchami i przewijaniem. Lęk ten dotyka głównie rodziców lub osoby opiekujące się maluszkami (nianie, opiekunki w żłobku itd.).
Diaperofobia to lęk przed zmianą pieluchy, ale również przed jej noszeniem. Zdarza się niekiedy, że fobia ta ten dotyczy kilkulatków albo osób starszych i schorowanych, które nie mogą samodzielnie korzystać z toalety.
Podobnie jak w przypadku wielu innych fobii, diaperfobia może rozwinąć się z powodu wielu czynników, w tym wychowania (rodzice przekazali wstręt i obawy), niemiłych doświadczeń (jakaś trauma spowodowana nagła konieczności kontaktu z kałem), innych zaburzeń (nadwrażliwość na dotyk, zapach, lęk przed zabrudzeniem się, obsesja czystości), ale i genetyki – fobie są podobno dziedziczne.
Spis treści
Czym jest diaperofobia?
Według psychologów diaperofobia jest poważnym problemem, który wpływa negatywnie na życie codzienne osoby z fobią. Według specjalistów może być wariantem fobii przed ubraniami, która polega na lęku przed dotykiem materiału przez ciało czy lękiem przed dopasowanymi do ciała odzieżą.
Często mówią również o tym, że to fobia wynikająca z obrzydzenia do odchodów, zapachów związanych z czynnością, jaką jest przewijanie dziecka. Taki lęk ma zresztą swoją nazwę: to koprofobia, objawiająca się irracjonalnym lękiem przed kontaktem z kałem, a nawet jego widokiem.
Czytaj również: Tokofobia: czy lęk przed porodem naprawdę istnieje? [WYWIAD z psychologiem]
Pieluszki jednorazowe – jak wybrać pieluszki dla niemowlaka, o czym pamiętać przy wyborze?
Objawy diaperofobii
Choć brzmi to śmiesznie i zabawnie, to jednak zdaniem lekarzy diaperofobia jest konkretną jednostką chorobową i objawia się zarówno fizycznie, jak i psychicznie.
Objawy fizyczne diaperofobii mogą obejmować:
- dreszcze
- mdłości
- dezorientacja
- drgawki
- suchość w ustach
- uderzenia gorąca
- osłabienie
- dzwonienie w uszach
- szybkie bicie serca
- duszności
- ból lub ucisk w klatce piersiowej
- konieczność skorzystania z łazienki
Objawy psychiczne mogą obejmować:
- strach
- atak paniki
- strach przed śmiercią
- poczucie utraty kontroli
Lęk czy lenistwo?
Jednak dla wielu kobiet diaperofonia to powód do niezłych żartów:
"Diaperofobia? Mój były na to cierpiał. Ani razu nie przewinął naszego syna, bo zawsze było mu niedobrze od zapachu. Ale sam potrafił spędzić w toalecie 2 godziny grając na komórce!"
"Mój mąż miał tę fobię przez około dwa tygodnie po urodzeniu naszego pierwszego dziecka. Potem postawiłam go do pionu i mu przeszło…"
Czytaj również: Czy wiesz wszystko o zmianie pieluchy? Sprawdź, czy robisz to dobrze
Czy diaperofobię można leczyć?
Wiele osób z tą fobią nie wie o swoim problemie, ponieważ nie ma dzieci i styczności z pieluchami. Pierwsze objawy pojawiają się dopiero po narodzinach dziecka, kiedy zmiana pieluchy staje się koniecznością.
Jeśli podejrzewasz u siebie lub partnera diaperfobię, nie spodziewaj się, że po narodzinach dziecka problem sam się rozwiąże. Najlepiej poszukać profesjonalnej pomocy, zanim dziecko urodzi się. Zazwyczaj pomaga terapia, która pozwala nazwać lęk i stawić mu czoła.
