To, jak kobieta po poronieniu i ta, która urodziła martwe lub chore dziecko, była traktowana w szpitalu, zależało dotychczas głównie od dobrej woli personelu - nie istniały żadne regulacje prawne w tej kwestii. Najczęściej więc panie, które nie doczekały urodzenia zdrowego dziecka, przebywały na tej samej sali, co szczęśliwe młode matki czy ciężarne. Przez to trudniej im było pogodzić się ze stratą lub chorobą noworodka, a i nie zawsze spotykały się z odpowiednim podejściem osób pracujących w szpitalu. Ciąża, mimo że jest stanem naturalnym, może się również wiązać z zagrożeniami dla życia i zdrowia matki i dziecka. Mogą wystąpić tzw. niepowodzenia położnicze i to właśnie ich dotyczą zmiany w zapisach dotyczących standardowej opieki okołoporodowej, które wejdą w życie 6 miesięcy po ich ogłoszeniu. Czego więc może się spodziewać m. in. kobieta po poronieniu?
>>Przeczytaj również: Poronienie samoistne: przyczyny, objawy i leczenie>>
Kobieta po poronieniu: jakie zmiany zostaną wprowadzone w zakresie opieki poporodowej?
Kobieta, która straciła dziecko, nie powinna przebywać na jednej z sali z osobami, które własnie urodziły - tak brzmi jedno z postanowień, które zaakceptował minister zdrowia. Co więcej, personal powinien też zadbać, by kobieta w takiej sytuacji nie musiała stykać się ze świeżo upieczonymi mamami również na oddziale. Zasada ta dotyczy także kobiet, które spodziewają się narodzin cieżko chorego dziecka - z wadami letalnymi. To rozwiązanie ma pomóc kobiecie po poronieniu spokojniej dojść do siebie po stracie. Według standardów personel ma zadbać o poszanowanie wszelkich praw pacjentek, które urodziły martwe dzieci, przede wszystkim ich prawa do wiedzy o tym, jak zarejestrować zmarłe dziecko w USC czy postępowaniu w sprawie urlopu macierzyńskiego.
W standardach opieki okołoporodowej zaznaczono również, że kobieta, która dowie się, że urodziła chore lub martwe dziecko, powinna otrzymać od personelu czas, by oswoić się z tą informacją. Dopiero po nim podjęty ma zostać temat dalszego postępowania. Jeśli kobieta i jej rodzina sobie tego zażyczą, otrzymają także wsparcie psychologiczne.
Kobieta po poronieniu: jakie są najczęstsze przyczyny niepowodzeń położniczych?
W standardach wymieniono również najczęstsze przyczyny niepowodzeń położniczych. Należy do nich nadciśnienie tętnicze, które jest głównym powodem zgonów i chorób matek i dzieci. Z nadciśnieniem tętniczym boryka się co dziesiąta ciężarna. Profilaktycznie kobietom z nadciśnieniem podaje się od 16. tygodnia ciąży kwas acetylosalicylowy, który zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia komplikacji spowodowanych nadciśnieniem tętniczym, m. in. stanu przedrzucawkowego.
Dane resortu zdrowia wskazują, że aż 3/4 śmierci noworodków dotyczy wcześniaków, a porodów przedwczesnych jest w Polsce coraz więcej. Ich głównymi przyczynami są: korzystanie z metody in vitro oraz późne macierzyństwo. Aby zapobiec przedwczesnym porodom, stosuje się dopochwowe podawanie progesteronu u kobiet ze skróconą szyjką macicy. Pozwala to zmniejszyć ryzyko powikłań i zgonów wśród noworodków.
Z większymi powikłaniami niż ciąża pojedyncza wiąże się ciąża bliźniacza. A ciąż bliźniaczych jest w Polsce coraz więcej - w 2013 roku stanowiły one już około 2,3 procent wszystkich porodów. W przypadku ciąż bliźniaczych częściej bowiem dochodzi do stanu przedrzucawkowego i przedwczesnego porodu, dlatego w standardach opieki okołoporodowej zaznaczono, by poród bliźniaków siłami natury szczególnie uważnie nadzorować.
>>Przeczytaj również: Jak radzić sobie z emocjami po stracie ciąży?>>
W standardach zaznacza się również, że uszkodzenia wielonarządowe może powodować niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu. Wśród możliwych konsekwencji są m. in. uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Dlatego też w przypadku ciąż wysokiego ryzyka wykonuje się badania kardiotokograficzne płodu, a wszystkie ciężarne powinny być informowane o konieczności wykonania takiego badania w przypadku zmniejszonej aktywności płodu.
Główną przyczyną zgonów kobiet przy porodzie jest krwotok porodowy, występujący w przypadku 6 procent ciężarnych. Ostatnimi laty obserwuje się wzrost jego występowania, a główną metodą stosowaną, by uratować życie kobiety, jest usunięcie macicy. Autorzy standardów dodają również, że duże znaczenie ma profilaktyka i stosowanie najnowocześniejszych leków. Gdy do krwotoku dojdzie, należy wdraża się intensywną opiekę anestezjologiczną i postępowanie farmakologiczne oraz zabiegowe, mogące przyczynić się do zmniejszenia zachorowalności i umieralności rodzących.
Jak wspomniano, standardy postępowania medycznego w przypadku niepowodzeń położniczych, a więc również w sytuacji kobiety po poronieniu, wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.
>>Dołącz również do dyskusji o poronieniach na forum Mjakmama24.pl!>>
