"Moje dziecko urządza publiczne histerie, a ja nie wiem, jak się zachować"

Niewinna wizyta w sklepie, już po przedszkolu, późne popołudnie. Nie masz siły setny raz tłumaczyć dziecku, że nie może samodzielnie nieść dużej szklanej butelki, więc w odpowiedzi ono kładzie się na podłodze, kopie, wrzeszczy, rzuca produktami. Masz ochotę zrobić to samo? Witaj w klubie i przygotuj na to, że sytuacje będą się powtarzać.

Spis treści

1. Histeria publiczna u dziecka - czy to normalne?
2. Czy możesz zapobiec wystąpieniu histerii u kilkulatka?
3. Co robić, gdy napady histerii zdarzają się często?
4. Czego nie robić, gdy dziecko wpada w histerię?

Histeria publiczna u dziecka - czy to normalne?

Dzieci płaczą. I wbrew pozorom nie robią tego na złość swoim rodzicom. Zwłaszcza, gdy dostają ataku histerii, niezależnie od tego, gdzie akurat się znajdują. Jeśli sytuacje, jak ta wymieniona powyżej, nie są ci obce, najprawdopodobniej twoje dziecko wkroczyło już w wiem, w którym jest świadome własnego "ja". Przygotuj się więc na to, że podobne napady histerii mogą się zdarzać częściej lub rzadziej - tym rzadziej, im częściej będziesz właściwie na nie reagować a następnie rozmawiać z dzieckiem o tym, co się stało.

I wcale nie chodzi o to, byś je karciła ani o to, byś za wszelką cenę starała się dotrzeć słowami do dziecka w histerii. Ono cię nie słyszy. Nie rozumie, co do niego mówisz. Jego mózg nie jest w stanie podejmować w tym czasie świadomych decyzji ani odpowiadać za coś więcej niż tak podstawowe sprawy jak oddychanie czy obrona.

Twoją rolą w trakcie napadu histerii nie jest tłumaczenie dziecku, że nie wolno krzyczeć w sklepie i bić innych ale zadbanie o jego bezpieczeństwo (oraz ew. bezpieczeństwo osób postronnych i własne), jeśli dziecko kopie, rzuca się, chce ugryźć.

Histeria może zdarzyć się zarówno w domu, jak i u znajomych czy w sklepie lub na placu zabaw. Niezależnie od tego, gdzie do niej dojdzie, bądź blisko dziecka, zapewnij mu bezpieczeństwo, spokojnie mów do niego, że jesteś obok. I po prostu bądź. To w zasadzie wszystko co możesz i co powinnaś zrobić.

Zobacz także: Jak przetrwać bunt dwulatka?

Czy możesz zapobiec wystąpieniu histerii u kilkulatka?

Raczej możesz ograniczyć długość jej trwania (zapewnieniem dziecku bezpieczeństwa), choć znając swoje dziecko możesz starać się także ograniczać sytuacje, w których najczęściej dochodzi do histerii. 

O histerię najłatwiej w przypadku dziecka przebodźcowanego. Co ważne, nie zawsze poznasz, że dziecko właśnie doszło do "granicy", w której byle pretekst potrafi wytrącić je z równowagi. Czasem jest to rodzicielskie "nie", czasem zwykła zmiana planów. 

Zobacz także: Mamoza - kiedy dziecko jest uzależnione od obecności mamy

Co robić, gdy napady histerii zdarzają się często?

Staraj się już po fakcie spokojnie rozmawiać z dzieckiem o emocjach, które nim zawładnęły. Nie oceniaj ich jako złe, ale spokojnie rozmawiaj o tym, co czuje, np. wtedy, gdy coś idzie nie po jego myśli. Oczywiście im starsze dziecko, tym większe szanse powodzenia, że twoja rozmowa pomoże.

W ciągu dnia znajdź także czas na to, by poświęcić dziecku maksimum swojej uwagi. To może być nawet 10 minut, podczas których bawisz się dokładnie tak, jak chce dziecko.

Jeśli natomiast ataki histerii zdarzają się bardzo często (np. kilka razy dziennie), a ty obawiasz się o zdrowie malucha (w rzadkich wypadkach u dziecka może pojawić się groźny bezdech), zwróć się o pomoc do psychologa dziecięcego.

Czego nie robić, gdy dziecko wpada w histerię?

Najprościej powiedzieć: nie przejmować się radami otoczenia. Niestety, jeśli dziecko dostaje ataku histerii w miejscu, w którym nie jesteście sami (zwłaszcza poza domem), możesz usłyszeć wiele "dobrych" rad, które tylko doleją przysłowiowej oliwy do ognia. 

Staraj się za wszelką cenę zachować spokój i nie dać ponieść emocjom, które także tobą w takiej sytuacji targają. Podobnie jak dziecko "wyłącz" słuch i skup na tym, by być blisko dziecka. I po prostu przeczekać atak.

Gdy dziecko już się uspokoi, nie musisz zgadzać się na rzeczy, po których wcześniej nastąpił wybuch. W ten sposób tylko pokażesz, że jesteś w stanie naginać zasady tylko dlatego, że histeria dziecka miała miejsce poza domem, a ty nie chcesz, by to się powtórzyło.

Zobacz także: "Nie pouczaj mojego dziecka na placu zabaw" - czy mamy prawo ingerować w wychowanie cudzych dzieci?

Beata Jasina-Wojtalak