Dieta przy biegunce u dzieci. Czym karmić dziecko, by zatrzymać rozwolnienie?

Dieta przy biegunce u dziecka odgrywa bardzo ważną rolę. Zapobiega odwodnieniu, a także pomaga małemu pacjentowi nabrać sił i szybciej wyzdrowieć. Sprawdź, co powinno jeść dziecko w trakcie biegunki, a czego należy unikać w jego diecie.

Biegunka u dzieci to częsta przypadłość. Gdy już wystąpi, nie należy panikować, za to konieczne jest odpowiednie postępowanie – regularne nawadnianie i dieta, które pomogą młodemu organizmowi w powrocie do zdrowia i sprawności.

Spis treści

1. Czym jest biegunka?
2. Jakie są przyczyny biegunki u dziecka?
3. Czym karmić dziecko w czasie biegunki?
4. Czego nie podawać dziecku do jedzenia podczas biegunki?

Czym jest biegunka?

Europejskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN) określa biegunkę jako stan, dla którego charakterystyczna jest zmiana konsystencji stolca na luźną lub płynną. Do tego występuje wzrost liczby wypróżnień w ciągu doby – powyżej trzech razy na dobę. Rozwolnieniu może towarzyszyć gorączka, silne bóle brzucha, mdłości, a także wymioty.

Biegunka może być krótkotrwała i trwać mniej niż 7 dni, ale nie więcej niż 14. Zwykle ma przebieg łagodny i sama ustępuje po kilku dniach. Może być jednak również ostra, gdy do wypróżnień dochodzi kilkadziesiąt razy na dobę. Wtedy w kale mogą pojawić się nawet ślady krwi, a wypróżnieniom towarzyszy silny ból brzucha. Wymienia się także biegunkę przewlekłą, gdy trwa dłużej niż 14 dni.

Jakie są przyczyny biegunki u dziecka?

Niestety, większość dzieci w swoim życiu doświadcza biegunki. Występuje ona z różnych powodów. Może być to alergia pokarmowa, zażywanie leków (w tym przede wszystkim antybiotyków, które niszczą mikrobiotę jelit), choroby jelit, zatrucie pokarmowe czy rotawirusy. Jednak bez względu na przyczynę wystąpienia biegunki nie można jej lekceważyć i należy podjąć odpowiednie kroki. Najważniejsze jest nawadnianie organizmu dziecka i odpowiednia dieta. Sposób żywienia ma w tym trudnym dla dziecka czasie ogromne znacznie. Może albo pomóc, albo zaszkodzić.

Czym karmić dziecko w czasie biegunki?

Dziecko karmione piersią lub mlekiem modyfikowanym nie musi zmieniać swoich codziennych nawyków żywieniowych w przypadku wystąpienia biegunki. Według wytycznych WHO i WGO dziecko powinno być karmione na żądanie. Jeśli jest osłabione i nie zgłasza się do karmienia, warto je zachęcać, podając pierś lub butelkę częściej niż zwykle.

Inaczej jest w przypadku dzieci starszych, które przyjmują stałe posiłki. Dieta przy biegunce u dziecka ma kluczowe znaczenie. Oczywiste jest, że dziecko powinno przyjmować dużą ilość płynów. Wodniste i często oddawane stolce mogą prowadzić do odwodnienia, które jest bardzo niebezpieczne dla życia dziecka. Gdy do niego dojdzie, koniecznie jest leczenie szpitalne. Właśnie dlatego dziecko powinno pić nawet 1,5 litra płynów dziennie. Wskazane jest także podawanie elektrolitów, które pomagają uzupełnić sole mineralne, usuwane w trakcie gwałtownych wypróżnień. Mimo że chore dziecko może odmawiać przyjmowania stałych pokarmów, to warto jednak zachęcić je do jedzenia.

Posiłki powinny być lekkostrawne, pozbawione produktów, które zawierają duże ilości błonnika, przyspieszającego perystaltykę jelit. Można podawać mniejsze porcje jedzenia, ale częściej. Dieta powinna zawierać niezbędne składniki odżywcze i nie obciążać układu pokarmowego dziecka. Dobrym pomysłem na jedzenie w czasie biegunki będzie kleik ryżowy, biały rozgotowany ryż, gotowane warzywa, a zwłaszcza ziemniaki i marchew, pieczone jabłko, suchary, krupnik z drobnymi kaszami.

Ale to nie wszystko! W czasie biegunki istotne jest nie tylko podawanie płynów i lekkostrawnych pokarmów, ale także probiotyków. To właśnie one odbudują mikrobiotę jelit dziecka, a tym samym wspomogą proces leczenia i dochodzenia do zdrowia. Probiotyki, które zawierają dobroczynne szczepy bakterii, stanowią doskonałą konkurencję dla bakterii patogennych i hamują ich rozwój. Do tego wzmacniają barierę jelitową, nie dopuszczając tym samym patogenów do krwiobiegu. Stymulują także komórki immunologiczne, wspierając pracę układu odpornościowego.

Co w sytuacji, gdy biegunka nie ma podłoża wirusowego, a jej przyczyna leży w zażywaniu antybiotyków? W takim wypadku probiotyki także mają znaczenie. Antybiotyki niszczą naturalną mikrobiotę, a probiotyki mają szansę ją odbudować. Trzeba sięgnąć po te, które zawierają szczep Lactiplantibacillus plantarum 299v (wcześniejsza nazwa Lactobacillus plantarum 299v). Jest on dostępny w SANPROBI^® IBS krople. Taka forma probiotyku jest najlepsza dla dzieci. W przeciwieństwie do tabletek krople z łatwością można podać dziecku w każdym wieku, wspomagając je w ten sposób zarówno w walce z chorobą, a także w czasie trwania antybiotykoterapii w celu uniknięcia przykrych skutków ubocznych w postaci biegunki. Dziecko chętniej przyjmie krople, z łatwością je połknie. Nie ma też problemów z odmierzeniem odpowiedniej do wieku i wagi dawki.

Czego nie podawać dziecku do jedzenia podczas biegunki?

W okresie biegunki u dziecka nie można popełniać błędów żywieniowych. To nie czas na pomyłki, bo właśnie one mogą doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia, utrudnią powrót do formy. Właśnie dlatego tak istotna jest wiedza, jakie produkty spożywcze mogą być dziecku podawane, a jakie są absolutnie zakazane. Przygotowując posiłki dla chorego dziecka, unikaj podawania mu produktów ciężkostrawnych, wzdymających, nasion strączkowych, pełnoziarnistego pieczywa, grubych kasz, a także brązowego ryżu, makaronu razowego, surowych warzyw i owoców. Zdecydowanie zakazane są potrawy smażone, tłuste mięsa i wędliny, zupy zabielone śmietaną czy napoje gazowane. Dziecko nie powinno jeść także słodyczy. Jeśli biegunka wynika z nietolerancji pokarmowej, to konieczne jest stałe wykluczenie produktów, które ją powodują.

Ważne jest także utrzymywanie odpowiedniej diety nie tylko w okresie trwania biegunki, ale także kilka dni po ustąpieniu objawów. Osłabiony organizm szybciej dojdzie do pełni zdrowia, otrzymując lekkostrawny i odżywczy pokarm. To dotyczy także probiotyków. Ich zażywanie powinno być kontynuowane mimo powrotu do zdrowia.