Zanokcica a zastrzał - objawy i leczenie

2017-11-29 16:16

Zanokcica i zastrzał powodują znacznego stopnia dolegliwości bólowe i obie te jednostki spowodowane są przez zakażenie bakteryjne. Podobieństwo dotyczy również lokalizacji tych schorzeń – i zanokcica, i zastrzał mogą bowiem występować w obrębie ręki. Co więc odróżnia od siebie te jednostki? Na czym polega leczenie zastrzału i zanokcicy?

zanokcica
Autor: thinkstockphotos.com

Spis treści

  1. Zanokcica: charakterystyka choroby i jej przyczyny
  2. Objawy zanokcicy
  3. Leczenie zanokcicy
  4. Zastrzał: charakterystyka choroby i jej przyczyny
  5. Objawy zastrzału
  6. Leczenie zastrzału

Zanokcica i zastrzał są jednostkami chorobowymi, do których doprowadzają zakażenia bakteryjne. Czasami terminy te używane są zamiennie, prawda jest jednak taka, że są to dwa zupełnie odrębne od siebie schorzenia.

Zanokcica: charakterystyka choroby i jej przyczyny

Zanokcica (po łacinie paronychia) obserwowana może być w obrębie dłoni (częściej) oraz stóp (rzadziej). Dokładnym umiejscowieniem tej choroby jest okolica wału paznokciowego, czyli tkanek, które to otaczają początkowy fragment paznokcia. Istotą zanokcicy jest zakażenie bakteryjne wału paznokciowego – głównymi patogenami, które mogą odpowiadać za tę infekcję, są gronkowce oraz paciorkowce.

Przyczyn zanokcicy wyróżnia się stosunkowo dużo. Istnieją sytuacje, gdzie pacjenci sami mogą zwiększać ryzyko wystąpienia u siebie tej choroby – mowa tutaj chociażby o niewłaściwym przeprowadzanie zabiegu manicure. Usuwanie tzw. skórek zbyt ostrymi narzędziami i zbyt krótkie obcinanie paznokci mogą sprzyjać rozwojowi zanokcicy. Problem pojawiać się może również wskutek:

Zanokcica występować może w formie ostrej, gdzie jej objawy trwają stosunkowo krótko, ale i w formie przewlekłej, gdzie dolegliwości chorych występować mogą przez znacznie dłuższy, sięgający nawet kilku tygodni, czas. W przypadku ostrej postaci choroby doprowadzają do niej głównie wymienione powyżej czynniki, zanokcicy przewlekłej może z kolei sprzyjać częste moczenie rąk czy częste narażenie rąk na działanie różnorodnych chemikaliów. Różnicą pomiędzy zanokcicą ostrą a przewlekłą bywa również czynnik sprawczy – w ostrej odmianie choroby wywołują ją bakterie, z kolei w przewlekłej zanokcicy możliwy jest udział chorobotwórczych grzybów.

Objawy zanokcicy

Głównym objawem zanokcicy jest ból. Zazwyczaj ma on charakter pulsujący i może być on znacznego stopnia – pacjenta może boleć tak bardzo, że jego swobodne funkcjonowanie (chociażby poruszanie ręką) może być ograniczone. Z zanokcicą związane mogą być również zaczerwienienie i obrzęk zajętego wału paznokciowego, a oprócz tego dochodzić może także do wydostawania się treści ropnej z zajętej okolicy.

Leczenie zanokcicy

Stosowane w leczeniu zanokcicy metody bywają różne – wybór terapii uzależniony jest od nasilenia zmian chorobowych. W łagodnych przypadkach zanokcicy całkowicie wystarczające może być postępowanie zachowawcze, które pacjenci mogą wdrożyć samodzielnie, w swoim domu. Pomocne bywa częste wykonywanie ciepłych okładów, do których wykorzystać można po prostu ciepłą wodę z szarym mydłem. Takiego rodzaju okłady mogą łagodzić zarówno obrzęk, jak i zaczerwienienie wału paznokciowego i zdarza się, że jeżeli pacjent wcześnie rozpocznie ich stosowanie, to mogą one być wystarczającą metodą do wyleczenia zanokcicy.

Czasami jednak konieczne jest odwiedzenie lekarza i wdrożenie zdecydowanie bardziej specjalistycznych metod leczenia zanokcicy. Tak może dziać się np. wtedy, kiedy domowe sposoby na zanokcicę nie przynoszą efektów, ale i wtedy, kiedy pacjent doświadcza silnego bólu czy sam zauważa znaczne nagromadzenie ropy w okolicy wału paznokciowego. W takich przypadkach wykonuje się nacięcie zajętych chorobą tkanek – czasami wystarczające jest wykonanie tylko niewielkiego „okienka” w paznokciu (pozwala to ropie swobodnie wypływać), w bardziej zaawansowanych przypadkach może jednak zachodzić konieczność usunięcia całej płytki paznokciowej. Pomocniczo, w celu eliminacji zakażenia, u pacjentów z zanokcicą stosowane bywają antybiotyki.

Zastrzał: charakterystyka choroby i jej przyczyny

Zanokcica jest jednostką, która może dotyczyć okolicy paznokci zarówno rąk, jak i stóp. W przypadku zastrzału (po łacinie panaritium) jest już inaczej – ta jednostka występuje tylko w obrębie dłoni. Zastrzał pojawia się wskutek zakażeń bakteryjnych, a zmiany występujące w jego przebiegu pojawiają się po dłoniowej (czyli wewnętrznej) stronie rąk.

Istotą zastrzału jest nagromadzenie się ropy w strukturach dłoniowych części rąk. Wyróżnia się kilka różnych rodzajów zastrzału:

  • zastrzał skórny,
  • zastrzał podskórny,
  • zastrzał ścięgnisty,
  • zastrzał stawowy,
  • zastrzał kostny (jest to najpoważniejsza postać zastrzału).

Do zastrzału dochodzi wskutek zakażenia bakteryjnego tkanek dłoni. Jednostka ta pojawia się po wystąpieniu jakiegoś urazu – jako najczęstsze przyczyny zastrzału wymienia się zakłucia dłoni (a przede wszystkim opuszek palców) różnymi zanieczyszczonymi przedmiotami, np. igłą.

Objawy zastrzału

Główną dolegliwością, która występuje u osób z zastrzałem, jest ból. Podobnie jak w zanokcicy może on mieć bardzo duże nasilenie, ból ten zazwyczaj ma charakter pulsujący. Innymi objawami zastrzału bywają obrzęk oraz zaczerwienienie, które – co ciekawe – pojawiać się mogą po grzbietowej stronie ręki. Dochodzić może do tego przez to, że przedziały tkankowe w obrębie dłoni są dość ciasne i ostatecznie obrzęk może niejako „przenosić się” na tę część ręki, gdzie znajduje się po prostu więcej wolnej przestrzeni – czyli właśnie na struktury grzbietu ręki.

U chorych z zastrzałem mogą się pojawiać również i objawy ogólne, takie jak podwyższenie temperatury ciała czy dreszcze. Z taką sytuacją można się jednak zetknąć raczej nie w przypadku zastrzału skórnego – stanowiącego typową postać tej choroby – a bardziej w razie rozwinięcia się najcięższego rodzaju zastrzału, czyli zastrzału kostnego.

Leczenie zastrzału

Pacjentom z zastrzałem wdrażane może być różne leczenie – wybór zależy od postaci choroby, która występuje u danego pacjenta. Zastrzał skórny można wyleczyć poprzez samo wykonanie drobnego nacięcia skóry palca, dzięki któremu treść ropna ulegnie ewakuacji. Bardziej skomplikowane jest już leczenie zastrzału podskórnego, stawowego czy kostnego – w ich przypadku również konieczne jest ewakuowanie treści ropnej, ale i może zachodzić konieczność zastosowania unieruchomienia pojedynczego palca (w zastrzale podskórnym) lub nawet całej kończyny (w zastrzale kostnym). W cięższych przypadkach zastrzału pacjentom podawane są antybiotyki, których zadaniem jest eliminacja drobnoustrojów, które to doprowadziły do wystąpienia zastrzału.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają

NOWY NUMER

POBIERZ PORADNIK! Darmowy poradnik, z którego dowiesz się, jak zmienia się ciało kobiety w ciąży, jak rozwija się płód, kiedy wykonać ważne badania, jak przygotować się do porodu. Pobieram >

Pobieram
poradnik ciaza