Wakacje bez dzieci: tak czy nie? Zobacz, czy warto wyjechać na urlop bez dziecka

Urlop bez dzieci to czasem kusząca opcja. Gorące, letnie dni zbliżają się wielkimi krokami, a plany urlopowe nabierają rumieńców. Dla rodziców nie oznacza to jednak tylko i wyłącznie zaplanowanie terminu urlopu i wybranie miejsca – to także często dylemat, czy zabrać ze sobą swoje pociechy czy może… zostawić je pod czyjąś opieką.

Spis treści

1. Wakacje bez dzieci: nie pytajcie o radę
2. Co brać pod uwagę planując wakacje z lub bez dzieci?

Opinie na temat wakacji bez dzieci są wyraźnie podzielone: od „rodzicom też się coś należy” do „wyrodnej matki”. Zobacz od czego to zależy. Zastanów się też, czy jesteś gotowa na wyjazd bez dzieci i czy nie będziesz za nimi tęsknić.

Wakacje bez dzieci: nie pytajcie o radę

Opinie osób trzecich nie pomogą nam znaleźć odpowiedzi na pytanie, czy na urlop pojechać z dziećmi, czy też nie – stanowiska i interpretacje są tak różne, że prędzej doprowadzą do kłótni, niż do faktycznej pomocy w podjęciu decyzji. Przykładem tego, jak różnie można traktować te kwestie, są wypowiedzi dwóch mam – Ilony i Zuzanny.

Ilona jest matką dwójki dzieci i nie wyobraża sobie urlopu bez dzieci. Argumentuje to w taki sposób: - Już kiedy planowaliśmy z mężem nasze dzieci oczywiste było dla mnie, że ich obecność nieodwracalnie zmieni nasze życie – podkreśla Ilona. – Teraz, kiedy maluchy mają 3 i 5 lat, nie wyobrażam sobie, żebym nagle nabrała ochoty na „przerwę” od nich – bo szczerze mówiąc, tak odbieram takie osobne wakacje.

Nie rozumiem, dlaczego nie mielibyśmy jechać całą rodziną, dlaczego miałabym pozbawiać moje dzieci cudownych chwil, wspaniałej zabawy, nie dzielić się radością wakacji w nowym miejscu. Jesteśmy rodziną, a nie „parą, która czasem ma dzieci, a czasem nie”. Gdyby zależało mi na swobodnym leżeniu na plaży, nie planowałabym dzieci. Coś za coś – dodaje mama Igi i Krzysia.

Zupełnie inaczej interpretuje tę kwestię Zuzanna, mama 3-letniego Igora: - Śmieszy mnie, kiedy ktoś mówi, że rodzice jadący sami na wakacje to rodzice wyrodni – zauważa Zuzanna. – Patrząc w ten sposób, powinniśmy być nierozerwalni zawsze i wszędzie. Może też pojadę kiedyś na kolonie z moim dzieckiem, bo przecież będzie mi przykro, że on ma ochotę na wakacje bez mamy?

To podejście nieszczere i sztuczne, poza tym zakłada, że dziecku staje się jakaś wielka krzywda. Nic z tych rzeczy. W zeszłym roku pojechaliśmy na wakacje bez Igora, został u babci na tydzień i bawił się świetnie. My nacieszyliśmy się sobą i wierzę, że dla naszego małżeństwa działa to jak lekarstwo. A dziecko potrzebuje szczęśliwych rodziców bardziej niż czegokolwiek na świecie – podkreśla mama Igora.

Czytaj również: Co trzeba zabrać na wakacje z dzieckiem? Lista, rzeczy potrzebnych na drogę i na pobyt

Co robić w wakacje? Propozycje letnich aktywności

Co brać pod uwagę planując wakacje z lub bez dzieci?

Trudno nie przyznać racji każdej ze stron – dlatego rozpatrując kwestię wyjazdu bez dzieci nie należy sugerować się tym, co mówią inni, ale swoimi potrzebami i upodobaniami. Jeśli one same są dla was niejasne – przemyśl dokładnie kilka poniższych punktów.

• Rodzaj planowanych wakacji

Zastanów się, na czym ma polegać wasz wypoczynek. Jeśli będzie to zjeżdżanie na nartach czy windsurfing, umęczycie się i wy i dziecko / dzieci. Dodatkowo, brak możliwości wspólnego korzystania z atrakcji i przerzucanie się opieką może być dla was stresogenne. W takim przypadku, gdy dziecko i tak nie może skorzystać z najciekawszych sposobów spędzenia czasu, może rzeczywiście warto oddać je pod opiekę kogoś, kto zapewni mu całą masę rozrywek.

Dla odmiany, jeśli planujecie spokojny pobyt pod domkiem, brak dzieci może być dla was przykry. Spacer po lesie będzie nie tak ciekawy, jak z udziałem ciekawskich maluchów, a na widok rodzin nad jeziorem będą was ogarniać wyrzuty sumienia. Jeśli ma to przebiegać w ten sposób – zdecydowanie lepiej zabrać dzieci ze sobą i pokazać im wszystko to, czym sami cieszycie oczy.

• Opcje opieki

Satysfakcjonujące wakacje bez dzieci muszą być pozbawione niepokoju o pociechy. Aby rzeczywiście bawić się dobrze, musicie więc mieć zapewnić maluchom taką opiekę, co do której nie będziecie mieli najmniejszych wątpliwości. Jeśli dzieckiem czy dziećmi ma zająć się schorowana babcia, która sama właściwie potrzebuje wsparcia – zamiast cieszyć się wyjazdem, będziecie ciągle zastanawiać się, jak sobie radzi.

Jeśli będzie to osoba, której twoja pociecha/pociechy nie znają wystarczająco dobrze – uczucie niepokoju będzie wam wyjątkowo silnie doskwierało. Ale gdy do opieki aż „rwą” się dziadkowie, którzy są szalenie stęsknieni, w pełni sprawni i uwielbiani przez maluchy – dlaczego nie?

• Przygotowanie dziecka

Wyjazd na dwa tygodnie do Egiptu, gdy dziecko nie zostawało jeszcze pod opieką osób trzecich na dłużej niż cztery godziny to zdecydowanie zły pomysł. Dziecko musi być przygotowane na tego rodzaju nowość. Najlepiej zacząć od jednego „oddzielnego” dnia, potem spróbować „weekendowo”, w końcu wypróbować trzy – cztery dni osobnych wakacji (ale jeszcze bez dalekiego wyjazdu).

Jeśli wszystko przebiega bez większych problemów – świetnie, można próbować. Jeśli dziecko nie ma takich doświadczeń, nie ryzykujcie.

• Twoja gotowość

Bardzo często zdarza się, że to nie dzieci, ale ich rodzice okazują się być nieprzygotowani na oddzielne wakacje. Musicie więc bardzo dokładnie przemyśleć to, czy jesteście w ogóle gotowi i przede wszystkim, czy macie ochotę na osobne wakacje. Nieprzemyślana decyzja może skutkować ciągłymi telefonami do domu, a nawet płaczem w hotelową poduszkę.

W takiej sytuacji nie ma mowy o swobodnym i radosnym wypoczynku. Jeśli więc na samą myśl czujesz niepokój i tęsknotę, zastanów się, czy nie lepszym rozwiązaniem jest po prostu zabranie dzieci i spakowanie do walizki dużej porcji cierpliwości.

Czytaj również: Kiedy można zostawić dziecko samo w domu? Czy kilkulatek może zostać bez opieki dorosłego?

Mamoza - kiedy dziecko jest uzależnione od obecności mamy