Szklane dzieci (ang. glass child) to takie, które dorastają w cieniu poważnie chorego lub wymagającego opieki rodzeństwa. Rodzice - często nieświadomie - kierują całą swoją uwagę i energię na dziecko, które ich zdaniem bardziej ich potrzebuje. Wychodząc z założenia, że to zdrowe dziecko "poradzi sobie samo".
Syndrom szklanego dziecka: jestem, ale niewidzialne
Rodzice często zapewniają, że kochają swoje dzieci tak samo. Ale dzieci mogą widzieć to zupełnie inaczej. Naukowcy już jakiś czas temu ustalili, że dzieci o pewnych cechach są faworyzowane przez rodziców. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy jedno z dzieci wymaga więcej uwagi, a drugie jest... szklane.
Szklane dzieci poznasz po tym, że:
- często ukrywają swoje potrzeby i emocje, by nie dokładać problemów rodzicom,
- dojrzewają szybciej niż rówieśnicy i bierze na siebie rolę starszego, niż jest w rzeczywistości,
- czują się niewystarczające, bo mniej ważne,
- dorastają w poczuciu winy, że miały własne potrzeby,
- żałują, że są zdrowe i bezproblemowe.
To wszystko sprawia, że szklane dziecko czuje się okrutnie samotne. Zamraża swoje emocje i czuje wyższą niż inni potrzebę osiągnięć ("Muszę zrobić coś naprawdę niezwykłego, by ktoś mnie zauważył").
Dorastanie z syndromem szklanego dziecka ma wpływ na całe życie. Może on skutkować:
- trudnościami w budowaniu relacji,
- przekonaniem, że potrzeby innych są najważniejsze,
- chronicznym zmęczeniem lub lękiem.
Jak pomóc szklanemu dziecku?
Jeśli masz w domu szklane dziecko - lub podejrzewasz, że twoja pociecha ma powody, by odczuwać syndrom szklanego dziecka, spróbuj znaleźć choć chwilę by:
- Pokazać, że jego emocje są dla ciebie ważne (np. zapytaj, co dziś było dla niego najfajniejsze, a co najtrudniejsze)
- Doceniać, gdy jest sobą (a nie gdy jest "grzeczne" czy zachowuje się zbyt dojrzale na swój wiek),
- Znaleźć czas tylko dla niego (choćby kwadrans dziennie),
- Słuchać tego, co mówi bez oceniania (nawet, gdy nie jest to, co chcesz usłyszeć),
- Zapewniać, że ma prawo do własnych potrzeb, planów i marzeń.
Według ekspertów, szklane dzieci nie są grzeczne i bezproblemowe dlatego, że mają taki charakter czy temperament. Szklane dzieci po prostu nie chcą ci przeszkadzać, utrudniać jeszcze bardziej. A przecież też potrzebuje, żeby mama i tata umieli je zobaczyć.
