Szklanych dzieci jest więcej, niż sądzimy. Rodzice często o nich zapominają

2025-05-02 7:53

Syndrom szklanego dziecka dotyka maluchy, które czują, że muszą być grzeczne, ciche, przezroczyste. Ponieważ ich brat lub siostra cierpi z powodu przewlekłej choroby niepełnosprawności lub innych problemów.

Szklanych dzieci jest więcej, niż sądzimy. Rodzice często o nich zapominają

i

Autor: Getty Images

Szklane dzieci (ang. glass child) to takie, które dorastają w cieniu poważnie chorego lub wymagającego opieki rodzeństwa. Rodzice - często nieświadomie - kierują całą swoją uwagę i energię na dziecko, które ich zdaniem bardziej ich potrzebuje. Wychodząc z założenia, że to zdrowe dziecko "poradzi sobie samo".

Syndrom szklanego dziecka: jestem, ale niewidzialne

Rodzice często zapewniają, że kochają swoje dzieci tak samo. Ale dzieci mogą widzieć to zupełnie inaczej. Naukowcy już jakiś czas temu ustalili, że dzieci o pewnych cechach są faworyzowane przez rodziców. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy jedno z dzieci wymaga więcej uwagi, a drugie jest... szklane. 

Szklane dzieci poznasz po tym, że:

  • często ukrywają swoje potrzeby i emocje, by nie dokładać problemów rodzicom,
  • dojrzewają szybciej niż rówieśnicy i bierze na siebie rolę starszego, niż jest w rzeczywistości,
  • czują się niewystarczające, bo mniej ważne,
  • dorastają w poczuciu winy, że miały własne potrzeby,
  • żałują, że są zdrowe i bezproblemowe.

To wszystko sprawia, że szklane dziecko czuje się okrutnie samotne. Zamraża swoje emocje i czuje wyższą niż inni potrzebę osiągnięć ("Muszę zrobić coś naprawdę niezwykłego, by ktoś mnie zauważył").

Dorastanie z syndromem szklanego dziecka ma wpływ na całe życie. Może on skutkować:

  • trudnościami w budowaniu relacji,
  • przekonaniem, że potrzeby innych są najważniejsze,
  • chronicznym zmęczeniem lub lękiem.

Jak pomóc szklanemu dziecku?

Jeśli masz w domu szklane dziecko - lub podejrzewasz, że twoja pociecha ma powody, by odczuwać syndrom szklanego dziecka, spróbuj znaleźć choć chwilę by:

  • Pokazać, że jego emocje są dla ciebie ważne (np. zapytaj, co dziś było dla niego najfajniejsze, a co najtrudniejsze)
  • Doceniać, gdy jest sobą (a nie gdy jest "grzeczne" czy zachowuje się zbyt dojrzale na swój wiek),
  • Znaleźć czas tylko dla niego (choćby kwadrans dziennie),
  • Słuchać tego, co mówi bez oceniania (nawet, gdy nie jest to, co chcesz usłyszeć),
  • Zapewniać, że ma prawo do własnych potrzeb, planów i marzeń.

Według ekspertów, szklane dzieci nie są grzeczne i bezproblemowe dlatego, że mają taki charakter czy temperament. Szklane dzieci po prostu nie chcą ci przeszkadzać, utrudniać jeszcze bardziej. A przecież też potrzebuje, żeby mama i tata umieli je zobaczyć.

M jak Mama Google News