Antresola w pokoju dziecka – czy to dobry pomysł?

Antresola w pokoju dziecka wydaje się doskonałym pomysłem. Pozwala powiększyć powierzchnię użytkową pomieszczenia, a w przypadku wnętrz wyjątkowo wysokich – praktycznie zagospodarować znaczną kubaturę. Aby dobrze służyła małemu lokatorowi, a przede wszystkim była bezpieczna, należy jednak zwrócić uwagę na kilka ważnych kwestii.

Antresola w pokoju dziecka ma wiele zalet, głównie funkcjonalnych – choć nie tylko. Jest dobrym pomysłem przede wszystkim na wykorzystanie obszernej kubatury pomieszczenia, np. w starej kamienicy albo na wyjątkowo wysokim poddaszu, także w nowym domku jednorodzinnym.

Antresola to także prosty sposób na to, by pokój dziecka (na ogół niewielki) zyskał dodatkowe metry. Co ważne, dotyczy to także pomieszczeń o wysokości niewiele większej od standardowej.

Wystarczy, że układ funkcjonalny wnętrza rozwiążemy tak, by pod antresolę nie trzeba było wchodzić (może się tam znaleźć np. biurko, szafa, łóżko), albo też by na niej nie musiało się stawać.

Spis treści:

1. Antresola – sposób na uatrakcyjnienie pokoju dziecka
2. Antresola – jaka forma, jaka konstrukcja?
3. Antresola w pokoju dziecka – czy to bezpieczne?
4. Na co jeszcze zwrócić uwagę przy budowie antresoli?

Antresola – sposób na uatrakcyjnienie pokoju dziecka

W polskich mieszkaniach i domach antresola w pokoju dziecka coraz częściej służy jednak nie tylko pokonaniu określonych wyzwań funkcjonalnych, jak wyjątkowo szczupła powierzchnia, albo problemów aranżacyjnych w rodzaju nieproporcjonalnej wysokości pomieszczenia.

Użytecznym walorem antresoli w pokoju dziecka jest także na wpół symboliczne, na wpół faktyczne wyodrębnienie stref funkcjonalnych. Taki podział przestrzeni zawsze pomaga zorganizować i harmonijnie zaaranżować przestrzeń, a wprost nieoceniony okazuje się w pokoju rodzeństwa, gdy sytuacja uniemożliwia wyodrębnienie osobnych pokoi dziecięcych.

Zależnie od osobowości najmłodszych oraz typu ich wzajemnych relacji (a także oczywiście od warunków przestrzennych), antresola pomoże albo wyodrębnić dwa niezależne terytoria, albo harmonijnie rozłożyć przestrzenie funkcjonalne, tak by pokój dobrze służył dwojgu właścicieli – łączył ich lub miękko oddzielał zależnie od bieżących potrzeb.

Nie można jednak zapomnieć, że również w królestwie syna lub córki antresola odgrywać te same funkcje co w przestronnym holu lub salonie – wizualnie uatrakcyjnić przestrzeń w oczach samych małych lokatorów oraz ich gości.

W każdym wnętrzu przecież antresola tworzy interesujące efekty. Przede wszystkim pokój przestaje być konwencjonalnym pudełkiem, a gdy dodatkowo nakrywa go skośny sufit, przestrzeń staje się zupełnie niebanalna. Oba poziomy przenikają się, ale nie w pełni – zarazem połączone, jak i rozdzielone półpiętrem. Z dołu często nie widać góry w całości, pod konstrukcją chowa się część dołu.

W pokoju dziecka już sam ten fakt uruchamia wyobraźnię i tworzy fantastyczne warunki do zabawy. Dodatkowe potencjały kryje w sobie balustrada i drabinka (lub schodki). Nawet bez wizualnej stylizacji elementy te mogą się łatwo zamienić w warowną twierdzę, wieżę zamkową, smoczą jamę, domek na drzewie i mnóstwo innych miejsc.

Co więcej, zwłaszcza w dużym pokoju dziecka, gdzie można sobie pozwolić na większą swobodę aranżacyjną (bez rygoru podporządkowania każdego posunięcia rygorowi funkcjonalności), antresola potrafi wręcz służyć wyłącznie rekreacji.

Górny poziom mieści wówczas np. wygodne siedzisko służące lekturze lub grze na konsoli, dolny – stolik do gier planszowych, wygodny blat do twórczości malarskiej, rzeźbiarskiej czy literackiej albo instrument muzyczny.

Czytaj: Pokój dla braci: jak urządzić pokój dziecka i nastolatka?

Antresola – jaka forma, jaka konstrukcja?

Antresola niejedno ma imię. Zdeterminowana z jednej strony przez dostępną przestrzeń (wraz z jej uwarunkowaniami technicznymi), a z drugiej – przez oczekiwania co do jej funkcji i wyglądu, może przyjąć bardzo zróżnicowane postacie. Zwykle ma powierzchnię odpowiadającą (niewielkiej) części właściwego pomieszczenia.

Zdarzają się jednak antresole równe mu wielkością – wówczas, gdy bardzo wysoki pokój przecina dodatkowy strop, jedynie z otworem umożliwiającym korzystanie ze schodków czy z drabiny.

Klasyczna antresola jest dosunięta do jednej ze ścian pokoju, niekiedy jednak zostaje zlokalizowana inaczej. Często spotykany przykład to górny stryszek nad pomieszczeniem położonym na poddaszu, który może tworzyć antresolę umieszczoną centralnie – ponad środkową częścią pokoju.

Czasem też antresola wysuwa się poza obrys pokoju, np. wtedy, gdy wnętrze o zwiększonej wysokości (w naszym przypadku – pokój dziecka podwyższony np. o strych ponad nim) otwiera się na przestrzeń położoną ponad sąsiednim pomieszczeniem (np. nad korytarzem o standardowej wysokości).

Z tego krótkiego przeglądu wypływa też refleksja, że choć antresola kojarzy się z rodzajem „balkonu” zawieszonego w pomieszczeniu, może mieć postać niemalże odrębnego pokoju. Jedyna wówczas różnica między klasycznym piętrem a antresolą to ta, że dodatkowa przestrzeń nie jest samodzielna funkcjonalnie – pozbawiona dostępu z odrębnej klatki schodowej, istnieje wyłącznie jako rozszerzenie danego pokoju o dodatkowy poziom.

Choć zarysowane tu rozważania o naturze antresoli mają z pozoru charakter nieco abstrakcyjny, dosyć teoretyczny, stoi za nimi jak najbardziej praktyczna intencja. Chodzi o to, by w swoich planach (lub marzeniach!) na temat antresoli w pokoju dziecka uwolnić się od balastu dotychczasowych obserwacji czy skojarzeń i podejść do tematu w sposób twórczy.

Warto też pamiętać, że gdyby np. z przyczyn technicznych nie było możliwe wybudowanie antresoli w danym mieszkaniu, pozostają rozwiązania zastępcze – takie jak łóżko piętrowe, w którym na dole (zamiast, jak zazwyczaj, materaca) znajduje się np. biurko, zestaw szaf i regałów albo po prostu wolna przestrzeń do indywidualnego zagospodarowania.

Czytaj: Pokój ucznia: jak go urządzić?

Antresola w pokoju dziecka – czy to bezpieczne?

Antresola w pokoju dziecka to bez wątpienia dobry pomysł w przypadku starszego nastolatka, który w związku z wiekiem i doświadczeniem jest już w stanie zarówno zadbać o własne bezpieczeństwo, jak i przewidzieć możliwe skutki ryzykownych zachowań.

Wówczas nawet uproszczona konstrukcja antresoli, choćby pozbawionej balustrady albo zaopatrzonej w dość stromą drabinę, nie będzie się wiązała ze specjalnym niebezpieczeństwem. Mówimy tu jednak przede wszystkim o licealistach. A gdy sprawa dotyczy dzieci szkolnych (choć kwestia dojrzałości jest sprawą bardzo indywidualną, nietożsamą z widełkami wieku od 6 do 14 lat) należy zwrócić szczególną uwagę na konstrukcję antresoli.

Musi mieć nie tylko bezpieczną, wysoką balustradę, lecz także schodki z poręczą lub innym rodzajem uchwytu (np. w formie grubej liny). Te ostatnie może zastąpić wygodna, niezbyt stroma drabina, której stopnie (koniecznie płaskie) dadzą komfortowe oparcie nawet gołym stopom, a części pionowe (miękko wyoblone) zapewnią dobry chwyt dłoniom.

Nie trzeba dodawać, że najlepiej, gdy balustrady, poręcze i stopnie drabiny lub schodków są wykonane z drewna (albo mają drewniane nakładki na metalowej czy betonowej konstrukcji). Materiał ciepły w dotyku przekłada się nie tylko na przyjemniejszy dotyk, także na pewniejszy krok i chwyt.

Odrębną sprawą jest kwestia bezpieczeństwa konstrukcji antresoli. Ponieważ tę kwestię determinuje konkretny, jednostkowy kontekst w postaci struktury danego budynku, plany dotyczące wprowadzenia antresoli do pokoju dziecka należy skonsultować z inżynierem budownictwa, a w przypadku budynku wielorodzinnego także zgłosić w odpowiedniej komórce wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni.

Jakiekolwiek ingerencje w strukturę budynku, od zmiany obciążeń ścian konstrukcyjnych i stropów po głębokie kucie w murze, może rodzić różnego typu zagrożenia, z katastrofą budowlaną włącznie. Dlatego konsultacje i zgody, a niekiedy także projekt budowlany, to sprawy tak ważne.

Czytaj: Naklejki na ścianę dla dzieci: 12 pomysłów na dekorację ścian pokoju dziecięcego

Polecamy

Autor: smyki.pl

Gotowe projekty pokoi dla dzieci

Chcesz, aby Twoje dziecko miało cudowny pokój? Wyczaruj go razem z nami! Wraz z architektami stworzyliśmy kolekcję gotowych projektów pokoi dla dziewczynek i chłopców w różnym wieku: uczniów, przedszkolaków i niemowląt. Każdy pokój ma własny styl i charakter. Szczegółowo opracowana aranżacja zawiera listę produktów, linki do sklepów i szczegółowe rysunki. Dzięki temu urządzanie jest bardzo łatwe i szybkie, nawet dla osób, które robią to pierwszy raz.

Zobacz projekty

Na co jeszcze zwrócić uwagę przy budowie antresoli?

Przed wprowadzeniem antresoli do pokoju dziecka trzeba sobie zdać sprawę z pewnych wyzwań technicznych, na które trzeba będzie odpowiedzieć. Jeden z nich to ogrzewanie. Ponieważ ciepło ucieka do góry, przy dużej różnicy poziomów (np. rzędu pełnej kondygnacji) na antresoli i w sezonie grzewczym, i w pełni lata będzie się robiło wyjątkowo gorąco i duszno.

Umieszczenie tam łóżka wymagałoby więc zapewnienia dodatkowej wentylacji. Z drugiej strony w wysokich pomieszczeniu dodatkowo otwartym od góry na strych tradycyjne grzejniki dostosowane do metrażu (ale nie kubatury) pomieszczenia mogłyby nie nadążać z ogrzewaniem powietrza na dolnym poziomie. Z tego powodu należy odpowiednio zwiększyć ich sprawność (np. dodać żeberek).

Innym rozwiązaniem jest ogrzewanie podłogowe, które zapewni komfort termiczny na dole, nim ciepłe powietrze poszybuje do góry. Druga kwestia, którą trzeba wziąć pod uwagę przy projektowaniu antresoli w pokoju dziecka (i to już na etapie określania funkcji) to oświetlenie.

Łóżko może się znaleźć w miejscu z ograniczonym dostępem światła naturalnego, przestrzeń rekreacyjna również (choć raczej nie ulokujemy tam kącika czytelniczego ani stolika do prac malarskich), ale już biurko, czy szerzej przestrzeń do nauki, musi się znaleźć w pobliżu okna.

W zależności od sytuacji należy więc albo dopasować układ funkcjonalny antresoli do istniejących okien, albo zbadać możliwości doświetlenia antresoli np. oknem dachowym. Jednocześnie na obu poziomach trzeba zadbać o oprawy oświetleniowe, które osłonią żarówki tak, by te nie raziły oglądane ani z dolnego, ani z górnego poziomu.

Paweł Kaliński