Choć maluszki za tą pozycją zwykle nie przepadają, leżenie na brzuszku jest ważne dla ich rozwoju. Pozycja na brzuszku to jedna z najprostszych, a zarazem najważniejszych aktywności wspierających rozwój noworodka.
Regularne układanie maluszka na brzuchu niesie ze sobą szereg korzyści – zarówno fizycznych, jak i rozwojowych. Ważne jednak, by robić to świadomie, bezpiecznie i z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka.
Dlaczego warto kłaść dziecko na brzuchu?
Leżenie na brzuszku to dla dziecka bardzo ważny trening, jednak pozycja ta jest dla noworodka dość wymagająca. To dlatego w pierwszych tygodniach życia może głośno protestować, gdy regularnie kładziesz je na brzuchu.
Ciężka głowa w połączeniu ze słabymi mięśniami brzucha sprawiają, że maluch może płakać i niechętnie dźwigać główkę. Jednak warto regularnie kłaść dziecko na brzuszku na twardym podłożu, bo to świetne ćwiczenie prawidłowych reakcji odpychania od podłoża.
Do zalet kładzenia dziecka na brzuszku zalicza się:
- wzmocnienie mięśni szyi, ramion, pleców i tułowia,
- rozwój motoryki dużej (dziecko uczy się kontrolować swoje ciało i reagować na bodźce),
- zapobieganie spłaszczaniu tyłu głowy (przeciwdziała efektom długiego leżenia na plecach),
- rozwój zmysłów (dziecko obserwuje otoczenie z innej perspektywy, co rozwija wzrok i koncentrację).
Jednak nie w każdym przypadku długie i częste kładzenie dziecka na brzuszek będzie dobrym pomysłem. Fizjoterapeutka Małgorzata Paleczny, która w internecie dzieli się z rodzicami maluszków swoją specjalistyczną wiedzą wymienia sytuację, w której nie jest to wskazane.
Ważna jest jakość leżenia na brzuszku
Układanie dziecka na brzuszku jest bardzo ważne i warto robić to od pierwszych dni życia - oczywiście na początku sesje leżenia na brzuchu będą odpowiednio krótsze, a dziecko nie będzie od razu dźwigać główki w górę.
Jednak zdaniem fizjoterapeutki choć tak dużo mówi się o zaletach leżenia na brzuszku, pomija się ważną kwestię: jakość.
Ekspertka we wpisie na Instagramie pokazała zdjęcie maluszka, który podczas leżenia mocno się wygina.
Wówczas nie ma mowy o treningu odpychania się od podłoża. Uniesione nad matę miednica i nóżki to dowód na to, że praca mięśni przedniej i tylnej ściany tułowia nie jest zrównoważona.
Jeśli dziecko, leżąc w tej pozycji:🤔 zadziera główkę,🤔 stale opada na jedną ze stron,🤔 nie jest w stanie swobodnie obracać główki na boki czy utrzymać rączek przy podłożu, dobrze byłoby się temu bliżej przyjrzeć. 🧐
- tłumaczy fizjoterapeutka Małgorzata Paleczny.
Fizjoterapeuta poleca, by w takim przypadku zacząć od kładzenia go na swojej klatce piersiowej lub w poprzek ud rodzica. Jeśli maluszek ma problemy z utrzymaniem symetrycznej pozycji i wciąż mocno się odgina, warto odwiedzić fizjoterapeutę.
Specjalista sprawdzi, czy maluszek nie potrzebuje jakiegoś wsparcia i w razie potrzeby dobierze odpowiednie ćwiczenia. Często wystarczy instruktaż, jak układać maluszka, by nie zaburzać jego rozwoju lub wdrożenie kilku prostych ćwiczeń, któe pomogą uporać się np. ze wzmożonym napięciem obręczy barkowej.
