Rumień wędrujący po kleszczu to charakterystyczny objaw boreliozy, niestety nie występuje on u każdego zakażonego. Borelioza (inne nazwy: choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa), jest znana od niedawna – rozpoznaje się ją od drugiej połowy lat 80. XX wieku. Wywołują ją bakterie Borrelia burgdorferi – odkryte w 1982 roku przez W. Burgdorfera.
Bakterie te mogą występować w kilku postaciach – jako krętki, a także w formach przetrwalnikowych (m.in. cysty). Krętki są bardzo ruchliwe, natomiast formy przetrwalnikowe nieruchome, za to są odporne na niektóre antybiotyki niszczące krętki.
Borrelia może przenikać do komórek ludzkich i tam przeżyć. Niektóre odmiany boreliozy wywołują dolegliwości stawowe, inne neurologiczne. Istnieją też bakterie powodujące zmiany skórne, np. rumień wędrujący.
Zobacz, jak wygląda rumień wędrujący po kleszczu i jak postępować, gdy zauważysz go na skórze dziecka.
Spis treści
materiał partnera
i
Rumień wędrujący po ukąszeniu kleszcza
Borelioza atakuje tkankę łączną, mięśniową i nerwową. Choroba rozwija się w ciągu 1–3 tygodni od ukąszenia. Charakterystycznym objawem boreliozy jest tzw. rumień wędrujący – zaczerwienienie o średnicy od kilku do kilkunastu centymetrów, może być lekko wypukłe, ciepłe, bolesne przy dotyku. Typowe jest to, że rumień wędrujący po kleszczu jest jaśniejszy od środka.
Uwaga: rumień po kleszczu występuje w ok. 30 procentach przypadków boreliozy (u dzieci tylko w 10 procentach). W tej fazie mogą pojawić się objawy grypopodobne. Jeśli nie zostaną podane antybiotyki, borelioza przechodzi w fazę rozsianą. W ciągu 2 tygodni do kilku miesięcy pojawiają się objawy wtórne. Może to być zapalenie stawów, zaburzenia neurologiczne i kardiologiczne.
Po roku od zakażenia borelioza przechodzi w postać przewlekłą. Lista objawów tej fazy jest długa. Pojawia się:
- gorączka,
- dreszcze,
- bóle głowy,
- bóle gardła,
- stawów,
- tiki mięśni,
- sztywność stawów,
- chory może potrójnie widzieć, mieć paraliż mięśni twarzy, zawroty głowy, problemy z mówieniem, orientacją przestrzenną.
Czytaj: Borelioza: test na boreliozę. Jak rozpoznać boreliozę?
Leczenie boreliozy w ciąży. Jakie konsekwencje dla ciężarnej może mieć borelioza?
Borelioza daje podobne objawy do COVID-19 – uważaj na kleszcze!
Kleszczowe zapalenie mózgu - jak leczy się i diagnozuje tę groźną dla dziecka chorobę
Rumień wędrujący i leczenie boreliozy
Dlaczego u niektórych leczenie boreliozy trwa półtora roku, a u innych zaledwie kilka tygodni? Powodem nie jest postać boreliozy, ale fakt, ile czasu trwa choroba, nim została postawiona prawidłowa diagnoza. Według obowiązującej u nas procedury (wg IDSA – Amerykańskiego Towarzystwa Chorób Zakaźnych) uważa się, że po krótkiej antybiotykoterapii borelioza jest raz na zawsze zwyciężona.
Jeśli pacjent nadal źle się czuje, to po prostu cierpi na tzw. zespół poboreliozowy. Nie ma wtedy wskazań do leczenia antybiotykiem. Gdy jest uparty, prowadzi się leczenie objawowe. Przeciwnego zdania są lekarze zrzeszeni w innym stowarzyszeniu – ILADS.
Uważają, że boreliozę należy leczyć długą i złożoną antybiotykoterapią, a czas leczenia ustala się indywidualnie. Krótka seria antybiotyków tylko uodparnia bakterie.
Borelioza jest stosunkowo młodą jednostką chorobową, nie została jeszcze do końca poznana. Często chorego od lat borykającego się z boreliozą (zaleczoną lub wcale niezdiagnozowaną) wysyła się do psychiatry (niekiedy zdarza się, że ten specjalista wykrywa prawdziwą przyczynę cierpień – boreliozę).
W najlepszym razie pacjent słyszy, że jest hipochondrykiem, ma urojenia. Tacy chorzy znajdują ratunek u lekarzy specjalizujących się w boreliozie, bo... sami wcześniej doświadczyli tej choroby i na sobie wypróbowali terapię.
Czytaj: Jak wyciągnąć kleszcza – prawidłowe usuwanie kleszcza?
Kleszcz u dziecka i choroby wywołane przez kleszcze. Jak uniknąć kleszcza u dziecka?
miesięcznik "Zdrowie"
