Tiki nerwowe u dziecka to powtarzające się, mimowolne ruchy, np. mruganie, potrząsanie głową, drganie ust, powieki, marszczenie czoła, zaciskanie pięści czy wzruszanie ramionami.
Czasem tikom towarzyszą dźwięki: chrząkanie, pociąganie nosem, cmokanie, powtarzanie jakiegoś słowa. Większość dzieci nie zdaje sobie sprawy z tików i nie jest w stanie ich kontrolować.
Tików nerwowych u dziecka nie można ignorować. Nawet, jeśli nie świadczą o chorobie, są sygnałem problemów. Zazwyczaj bowiem tiki nerwowe pojawiają się na tle psychicznym – są związane ze stresem, brakiem poczucia bezpieczeństwa, nadmierną surowością rodziców lub brakiem granic w wychowaniu. Jeśli dziecko narażone jest na strach, niepewność, konflikty, może zareagować tikami.
Co ważne, tiki nerwowe mogą mieć podłoże genetyczne, a czynniki, takie jak stres mogą je dopiero ujawnić.
Sprawdź: Choroby neurologiczne u dzieci - jak się objawiają?
Spis treści
- Tiki nerwowe - rodzaje
- Tiki nerwowe u dziecka - przyczyny i przebieg
- Co robić, gdy obserwujesz tiki nerwowe u dziecka?
Tiki nerwowe - rodzaje
Tiki nerwowe można podzielić na 2 typy:
- proste - dotyczą jednej, małej grupy mięśniowej, występują np. w obrębie twarzy (drżenie powiek), może to być także drżenie palca,
- złożone - obejmują kilka grup mięśniowych.
Tiki nerwowe dzieli się także na przewlekłe, przemijające i nieokreślone. Tiki nerwowe mogą mieć charakter ruchowy (motoryczny) lub wokalny (głosowy). Oba rodzaje tików mogą występować równocześnie lub osoba może mieć tylko tiki ruchowe lub tylko wokalne.
Do ruchowych tików nerwowych można zaliczyć m.in. niekontrolowane ruchy kończyn górnych i dolnych, wzruszanie ramionami, mruganie powiek, a nawet podskakiwanie. Głosowymi tikami nerwowymi są m.in. pochrząkiwanie, wzdychanie, gwizdanie, sapanie.
Polecamy: Przestymulowanie - jak nadmiar bodźców wpływa na rozwój niemowląt?
Tiki nerwowe u dziecka - przyczyny i przebieg
Tiki nerwowe u dzieci mogą mieć podłoże psychiczne i występować u bardzo małych dzieci. Tiki nerwowe wywołane zaburzeniami pracy mózgu mogą być wynikiem przebytych traum i urazów.
Tiki nerwowe ruchowe i głosowe często towarzyszą stanom lękowym i natręctwom - mogą wynikać z rozdrażnienia i niedoborów witaminowych, zwłaszcza witaminy b3 i magnezu.
Tikom nerwowym często towarzyszy lęk, niepokój, zaburzenia emocjonalne, swędzenie, które ustępują bezpośrednio po wykonaniu tiku.
Zobacz także: Antydepresanty dla dzieci - czy dzieci powinny je przyjmować?
Co robić, gdy obserwujesz tiki nerwowe u dziecka?
Staraj się wyciszyć dziecko, poczytaj mu, przytul je albo głęboko razem pooddychajcie. Relaksująco zadziała też spacer i kontakt ze zwierzętami. Ogranicz telewizję i komputer, które bardzo obciążają układ nerwowy malca. Nigdy nie karz dziecka za tiki, nie krytykuj, nie ośmieszaj. Nie każ mu przestać – to bezskuteczne, bo dziecko nie jest w stanie tego zrobić.
Przede wszystkim trzeba poszukać przyczyny i starać się ją usunąć. Zastanów się, co może być przyczyną stresu u malca. Może go wywoływać rodzinny konflikt, brak rutyny w życiu dziecka, brak konsekwencji w wychowaniu.
Maluch musi mieć ustalone godziny posiłków, snu, musi znać klarowny system zakazów i nakazów. Możliwe, że trzeba będzie skorzystać z pomocy terapeuty.
Jeśli obserwujesz powtarzające się tiki nerwowe u dziecka, które nie mijają, nie czekaj, aż ich częstotliwość się zwiększy, ale skonsultuj się z lekarzem. Pediatra zapyta o częstotliwość występowania tików, kiedy się zaczęły, co może wywoływać u dziecka stres.
Być może wypisze skierowanie do neurologa, który ewentualnie zleci badania: tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, elektroencefalografię, by wykluczyć choroby (epilepsję, zespół Tourette’a).
Zobacz: Rytuały, które pomogą dziecku zasnąć
www.dlarodzinki.pl
