"A moja mama to..." czyli kiedy dziecko zdradza domowe tajemnice

Gdy dziecko zaczyna mówić, wiąże się  z tym nie tylko łatwiejsza komunikacja, ale i z dużym ryzykiem pojawienia się wielu kłopotliwych sytuacji, w jakich postawi nas dziecko. Dzieci są prawdomówne i pozbawione taktu, dlatego zanim nauczą się co wypada, a czego nie wypada mówić – minie kilka lat. Co robić gdy dziecko zdradza domowe tajemnice?

Warto wiedzieć, ze dzieci już tak mają, że mówią to, co im przynosi ślina na język, nie myśląc o tym, czy kogoś w ten sposób urażą czy nie. Zrozumienie tego pozwoli niejednemu dorosłemu spojrzeć na to wszystko z dystansem i nie obrażać się na niestosowny komentarz małego rozmówcy lub niewygodne pytanie. 

Jak postępować, gdy dziecko zdradza domowe tajemnice? To częste, zwłaszcza u przedszkolaków.

Spis treści

1. Pilnujcie się i kontrolujcie własne słowa i zachowanie
2. Spokój cię uratuje - tłumacz dziecku co trzeba zachować w tajemnicy
3. Działaj profilaktycznie: wasze małe sekrety

Pilnujcie się i kontrolujcie własne słowa i zachowanie

Niektórym rodzicom sen z powiek spędza to, że dziecko może wiele rzeczy wynosić z domu i mówić o tym w przedszkolu. Dziwne spojrzenia pań nauczycielek, ich aluzje i komentarze mogą sugerować, że nasza pociecha coś „chlapnęła”. Większość pedagogów na szczęście zachowuje dystans i nie wierzy we wszystko, co mówią dzieci, dlatego nie wszyscy musimy się obawiać kłopotliwych sytuacji.

Dowiedz się: Dzieci w przedszkolu: co robią? Wyznania przedszkolanki

Zresztą działa to w obie strony. Na myśl przychodzi mi treść ogłoszenia wisząca w jednym z przedszkoli:

„Drodzy rodzice, prosimy nie wierzyć we wszystko  co dzieci mówią o naszym przedszkolu. My zaś obiecujemy, że nie będziemy wierzyć we wszystko, co dzieci mówią o Was.”

By jednak zminimalizować ryzyko, warto po prostu uważać na to, co mówimy i robimy przy dzieciach. Nie będą dzięki temu mieć powodu powtarzania tego samego w przedszkolu czy innym publicznym miejscu.

Spokój cię uratuje - tłumacz dziecku co trzeba zachować w tajemnicy

Jeśli już dojdzie do kłopotliwej sytuacji i twoje dziecko powie coś, czego nie chcesz usłyszeć publicznie, przede wszystkim zachowaj spokój. Krzyczenie na dziecko, karcenie go nic nie da, bo twoja pociecha i tak nie będzie wiedzieć, dlaczego je karzesz.

Przeczytaj: "Jesteś głupia, nie lubię cię!" - jak reagować na słowa złości u dziecka?

O wiele lepiej jest zignorować dziecięcy tekst lub obrócić go w żart, a dopiero gdy będziesz na osobności z dzieckiem – warto wytłumaczyć mu, czego nie powinien robić. Spokojne tłumaczenie da lepsze rezultaty od krzyczenia.

Działaj profilaktycznie: wasze małe sekrety

By maluch szybko pojął reguły komunikacji i taktownego wyrażania swoich opinii, musi się tego nauczyć od ciebie. Już dwulatkowi warto zwracać uwagę, by nie pokazywało paluszkiem na innych ludzi, a trzylatkowi tłumaczyć, że istnieje coś takiego jak sekret, o czym się nie mówi innym.

Możemy bawić się z dzieckiem w dochowywanie tajemnicy np. mówiąc mu coś na ucho i prosząc, by nikomu nie mówiło. Choć na początku dziecko z pewnością szybko będzie zapominało o sekrecie, z czasem nauczy się dochowywać tajemnice.

Postaraj się również odpowiednio dobierać słowa w rozmowie z dzieckiem. Gdy tłumaczysz mu odpowiedź na intrygujące pytanie, staraj się robić to przystępnie, a jeśli pytanie wydaje ci się zbyt śmiałe jak na kilkulatka lub kłopotliwe, spróbuj je zneutralizować, dając ogólną odpowiedź.

Czytaj też: Przyłapani w łóżku: co robić, gdy dziecko nakryje rodziców w sypialni?

Jeśli dziecko ”przyłapie”  cię na czymś wstydliwym, nie zostawiaj go z tym samego, ale postaraj się w prosty sposób wytłumaczyć, co robiłaś. To sprawi, że maluch uzyska odpowiedź na nurtujące pytania i nie będzie szukał jej u innych osób.