Ślepota kolorów: czy twoje dziecko cierpi na daltonizm? Sprawdzi to prosty test

2022-04-22 14:16

Ślepota barw to inaczej daltonizm – wada wzroku, która sprawia, ze nie widzimy kolorów. Jak sprawdzić, czy dziecko cierpi na daltonizm, gdy podejrzewamy u niego taki problem?

Ślepota kolorów. Jak sprawdzić, czy twoje dziecko cierpi na daltonizm?

i

Autor: Getty images Ślepota kolorów. Jak sprawdzić, czy twoje dziecko cierpi na daltonizm?

Ślepota kolorów to nazwa, która dokładnie odzwierciedla problem ludzi z daltonizmem. Osoby cierpiące na tę wadę wzroku nie widza kolorów, ich świat jest niemal monochromatyczny. 

Jeśli twoje dziecko ma problemy z odróżnianiem kolorów lub wykonuje dziwnie kolorystyczne rysunki, sprawdź, czy nie jest daltonistą.

Spis treści

  1. Z czego bierze się ślepota barw?
  2. Jak objawia się daltonizm? 
  3. Jak rozpoznać daltonizm u dziecka? 
  4. Czy daltonizm się leczy?
Przesiewowe badania słuchu i wzroku u noworodków

Z czego bierze się ślepota barw?

Wszystko przez problemy genetyczne polegające na nieprawidłowej budowie siatkówki i braku fotoreceptorów odpowiedzialnych za widzenie kolorów. To tzw. czopki przekształcające elektromagnetyczne fale świetlne na sygnały nerwowe.

Ślepota barw spowodowana jest zaburzeniem czynności jednego lub kilku z 3 istniejących w siatkówce czopków.  

Daltonizm może być wynikiem jakiegoś uszkodzenia nerwów, zwykle jest jednak dziedziczny – dotyka najczęściej mężczyzn, ponieważ gen ślepoty barw jest przenoszony przez chromosom X. U mężczyzn występuje on pojedynczo (XY) i jeśli jest wadliwy, nie ma drugiego, który by go zastąpił tak, jak to jest u kobiet posiadających dwa chromosomy X (XX).

Dlatego daltonizm dotyka jednego na 10-12 mężczyzn i tylko jedną na 200 kobiet. 

Czytaj równieżChoroby genetyczne chłopców. Dlaczego niektóre choroby genetyczne są groźne tylko dla męskiego potomstwa?

Krótkowzroczność i inne wady wzroku to plaga młodego pokolenia. Jak dbać o wzrok dzieci?

Jak objawia się daltonizm? 

Ślepota barw objawia się niezdolnością do rozróżniania kolorów, ale może mieć różne oblicza, w zależności od liczby nieprawidłowych fotoreceptorów.

Większość daltonistów nie widzi czerwonego i zielonego koloru. Barwy takie jak czerwony, pomarańczowy, żółty, brązowy i zielony są dla nich niemal identyczne – ciemniejsze lub jaśniejsze.  

Osoby, które nie widzą koloru niebieskiego i żółtego widzą inaczej - kolor żółty może wyglądać dla nich jak jasnoszary lub fioletowy, błękity i zielenie są nie do odróżnienia.

Dlatego lekarze wolą używać terminu "niedobór kolorów", zamiast ślepota, ponieważ niezwykle rzadko zdarza się całkowity brak widzenia kolorów, czyli sytuacja, w której człowiek widzi świat czarno-biały. Większość osób ma problemy z rozpoznaniem różnicy między kolorami, bo widzą je prawie tak samo.

Jak rozpoznać daltonizm u dziecka? 

Daltonizm można zdiagnozować już we wczesnym dzieciństwie. Zazwyczaj pierwsze podejrzenia istnienia wady pojawiają się w okresie przedszkolnym, kiedy dziecko nie może „nauczyć się” kolorów lub koloruje rysunki kredkami nieadekwatnymi do rzeczywistości – rysuje czerwoną trawę, zielone niebo.  

Jeśli twój malec nie rozpoznaje kolorów albo nazywa je błędnie (gdy poprosisz go o podanie zielonej piłki , podaje ci niebieską), to znak, że należy go przetestować pod kątem daltonizmu.

istnieje kilka standardowych, dostępnych na rynku testów, z których korzystają przedszkola i szkoły, jest też wiele bezpłatnych testów online (np. https://www.pl.colorlitelens.com/ishihara-test-na-daltonizm.html, https://www.pl.colorlitelens.com/test-na-daltonizm.html, https://pilestone.pl/pages/test-na-daltonizm). 

To jednak tylko testy, które mogą stanowić początek diagnozy, być pretekstem do dalszych badań. Testy online to bowiem nie to samo, co testy diagnostyczne przeprowadzane przez pediatrów czy okulistów.

Czytaj równieżRozwój wzroku niemowlaka: co widzi dziecko w pierwszych miesiącach życia?

Czy daltonizm się leczy?

Niestety, nie. Jedyna nadzieja w specjalnych okularach dostępnych już na całym świecie, które pozwalają na widzenie prawdziwych barw oraz w sztucznej inteligencji, która być może będzie kiedyś pomagać osobom z niedoborem kolorów.