Bliznowiec po cesarskim cięciu - jak pozbyć się bliznowca?

Bliznowiec to zmiana skórna, która może pojawić się po jakiejś operacji, np. cesarskim cięciu, ale i po oparzeniu czy wskutek… piercingu. Co odpowiada za pojawianie się bliznowców u niektórych ludzi i jakie są możliwości usuwania tego rodzaju zmian?

Bliznowiec nie jest groźnym, nowotworowym tworem, może jednak wiązać się z bólem i świądem oraz - dla niektórych - może być poważnym problemem natury estetycznej.

To, że po przerwaniu ciągłości skóry – podczas operacji cesarskiego cięcia czy wskutek urazu – na skórze dochodzi do pojawienia się blizny, nie budzi raczej niczyjego zdziwienia. Są one zwykle niewielkie i czasami nawet ciężkie do zauważenia.

Zdarza się jednak, że zamiast drobnej blizny – pojawi się inny twór, który określany jest jako bliznowiec. Co to jest bliznowiec i jak usunąć bliznowca po cesarskim cięciu?

Spis treści

1. Czym jest bliznowiec?
2. Przyczyny występowania bliznowców
3. Co sprzyja powstawaniu bliznowców?
4. Bliznowiec po cesarskim cięciu
5. Jak wygląda bliznowiec po cesarce?
6. Leczenie bliznowców - jak usunąć bliznowca?
7. Jak zapobiegać pojawianiu się bliznowców?

Czym jest bliznowiec?

Bliznowce definiuje się jako przerośnięte, stwardniałe blizny, które miewają różną barwę i wielkość sięgającą od kilku milimetrów do kilkunastu nawet centymetrów.

Tzw. keloid rozwinąć się może u człowieka będącego w dowolnym wieku, zauważalne jednak jest to, że najczęściej spotykane są one u ludzi mających od 10 do 30 lat.

Czytaj również: Jak zmniejszyć bliznę po cesarce? 7 sposobów i ZDJĘCIA przed i po

Ciąża pozamaciczna w bliźnie po cesarskim cięciu

Przyczyny występowania bliznowców

Wtedy, gdy dojdzie do przerwania ciągłości skóry, uruchamiane są różne mechanizmy naprawcze, których celem jest odbudowa jej integralności. Największą w tym rolę odgrywają zaliczane do komórek tkanki łącznej fibroblasty – to one produkują m.in. różne proteoglikany i włókna kolagenowe, które to ostatecznie tworzą bliznę.

Proces ten czasami przebiega jednak nie do końca prawidłowo i to właśnie bywa przyczyną pojawienia się bliznowca. Rozwijać się on może wtedy, gdy dochodzi do zdecydowanie nadmiernej aktywności fibroblastów, produkowania przez nie znacznie zwiększonych ilości włókien kolagenowych i zaburzenia równowagi pomiędzy syntezą a degradacją tychże włókien.

Bliznowce pojawiać się mogą przede wszystkim w następstwie przerwania ciągłości skóry wskutek:

• operacji,
• oparzenia,
• ukąszenia przez jakiegoś owada (nawet przez komara),
• golenia,
• zmian trądzikowych,
• piercingu,
• ukłucia (np. podczas podawania jakiejś szczepionki).

W przypadku, gdy bliznowiec pojawia się w związku z którymś wymienionym powyżej czynnikiem, określa się go jako keloid wtórny. Rzadziej spotykane są bliznowce pierwotne (samoistne), które rozwijają się bez wystąpienia urazu skóry.

Niektórzy autorzy w ogóle negują możliwość pojawiania się samoistnych keloidów – swoje stanowisko tłumaczą oni tym, że tak naprawdę bliznowce mogą rozwijać się nawet wiele lat po wystąpieniu przerwania ciągłości skóry.

Wymienione powyżej zdarzenia – przebycie operacji, ukąszenie przez owady czy golenie skóry – mają miejsce w życiu zasadniczego każdego człowieka, a jednocześnie bliznowce pojawiają się tylko u niektórych ludzi.

Co sprzyja powstawaniu bliznowców?

Dlaczego tak się dzieje? Tego do końca nie wiadomo, naukowcy zwracają jednak uwagę na to, że wpływ na tendencję do pojawiania się u pacjenta keloidów mogą mieć uwarunkowania genetyczne (zauważalne bowiem jest to, że większe ryzyko wystąpienia tychże zmian mają te osoby, których bliscy członkowie rodziny sami zmagali się z bliznowcami).

Istnieje również korelacja pomiędzy odcieniem skóry a ryzykiem wystąpienia bliznowców – zmiany te rozwijają się zdecydowanie częściej u ludzi z ciemną karnacją, co tłumaczy się tym, że u takich osób hormon stymulujący melanocyty (którego ilości są u nich większe niż u osób z jasną karnacją) może pobudzać metabolizm obecnej w skórze tkanki łącznej.

Bliznowiec po cesarskim cięciu

Bliznowce pojawiać się mogą zasadniczo po dowolnej operacji, w tym również i po przebyciu cięcia cesarskiego. Rozwój keloidu po cesarce nie jest następstwem popełnienia przez lekarza jakiegoś błędu czy zaniedbania – przerośnięta blizna po prostu może się pojawiać po takiej operacji.

Tak jak jednak bliznowiec z całą pewnością może być źródłem dyskomfortu – zmiana ta w końcu może nie wyglądać zbyt estetycznie – tak nie stwarza ona żadnego zagrożenia dla kobiety.

Czytaj również: Blizna po cesarce nie musi być widoczna. Jak są najlepsze maści na blizny?

Jak wygląda bliznowiec po cesarce?

Keloid przybiera postać zgrubienia skóry, które może mieć różny kształt oraz wielkość – u jednych ludzi bliznowce mają zaledwie kilka milimetrów, u innych zaś mogą mieć nawet kilkanaście centymetrów. Bliznowiec jest wypukły, gładki i błyszczący, a jego zabarwienie zazwyczaj przybiera odcień fioletowy, ciemnoróżowy lub czerwonawy.

W początkowym okresie po wytworzeniu się zmiany pacjenci odczuwać mogą nieprzyjemne dolegliwości w postaci bólu czy świądu, które – typowo – po pewnym czasie ustępują, dodatkowo bliznowiec wraz z upływem czasu blednie.

Bliznowce pojawić się mogą w dowolnym miejscu na ciele, zauważalne jest jednak to, że najczęściej rozwijają się one w obrębie skóry o wzmożonym napięciu, to jest w okolicy pępka, ramion, płatków małżowin usznych czy mostka.

Leczenie bliznowców - jak usunąć bliznowca?

Bliznowiec nie jest zmianą nowotworową, dodatkowo związane z nim dolegliwości – takie jak ból czy świąd skóry – po pewnym czasie zwykle całkowicie samoistnie ustępują.

Z jednej strony zmiany te nie wymagają więc leczenia, z drugiej jednak stanowią one defekt kosmetyczny i z tego powodu wiele osób, u których pojawi się keloid, poszukuje różnych metod pozwalających zlikwidować z powierzchni ciała ten twór.

Wydawałoby się, że najprostsze byłoby chirurgiczne usunięcie keloidu, w praktyce jednak takie postępowanie jest zdecydowanie niezalecane – istnieje bowiem bardzo nawet duże ryzyko tego, że doszłoby po tym do nawrotu bliznowca.

Usunąć bliznowca nie jest łatwo, możliwe jest jednak skorzystanie z kilku różnych metod. Stosowane są m.in. opatrunki nasączone glikokortykosteroidami, jak i podawanie tychże leków bezpośrednio do wnętrza zmiany.

W leczeniu bliznowców wykorzystywana bywa również krioterapia oraz laseroterapia. W usuwaniu keloidów pomocne bywają również i iniekcje preparatów interferonu, które prowadzić mogą do zahamowania syntezy włókien kolagenowych w obrębie zmiany.

Natknąć się można także i na opisy leczenia keloidów z wykorzystaniem radioterapii, przydatność tej metody jest jednak ograniczona ze względu na jej możliwe powikłania. Podkreśla się, że zwykle najlepsze efekty leczenia bliznowców uzyskuje się poprzez łączne wykorzystanie kilku różnych metod.

Czytaj: Blizny po ospie - jak pozbyć się blizn po ospie wietrznej?

Jak zapobiegać pojawianiu się bliznowców?

Całkowicie – ze względu chociażby na to, że nieznane są dokładne przyczyny występowania bliznowców – zapobiec pojawianiu się tych zmian najzwyczajniej w świecie się nie da.

Najistotniejsze jest unikanie czynników ryzyka ich wystąpienia u tych osób, u których pojawił się już jakiś keloid lub które mają zwiększone ryzyko jego wystąpienia ze względu chociażby na występowanie takich tworów u członków rodziny.

W takim przypadku powinno się przeprowadzać zabiegi z przerwaniem ciągłości skóry tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne, oprócz tego pacjenci predysponowani do bliznowców powinni unikać tatuowania skóry czy piercingu.