"Weszłam do pokoju i zobaczyłam, jak mój 3-latek krwawi z ust". Mama opowiedziała swój koszmar
Chwila, gdy Katie znalazła swojego synka krwawiącego z ust, była dla niej najbardziej przerażająca. Mimo poważnych objawów 3-letni chłopiec przez długi czas nie otrzymywał odpowiedniej diagnozy. Jego mama długo walczyła o to, aby lekarze powiedzieli jej, co mu dolega. Teraz okazuje się, że może czekać nawet rok na operację. "To bardzo trudne - wiedzieć, że mogę położyć go do łóżka jednej nocy, a on może nie dożyć poranka" - mówi 31-latka.
Katie Brett jest 31-letnią mamą dwójki dzieci, które wychowuje samotnie. Tym bardziej wszelkie problemy zdrowotne dzieci spoczywają jedynie na jej barkach.
Na łamach portalu thesun.co.uk opowiedziała, z jakim koszmarem przyszło jej się zmagać. Każdego wieczora, gdy kładzie spać swojego 3-letniego synka, nie wie, czy obudzi się następnego dnia.
Zobacz także: Choroby wieku dziecięcego — wiesz, na co choruje twoje dziecko?
Objawy, które przerażają
Byłam przerażona, gdy weszłam do pokoju i zobaczyłam, jak mój 3-latek krwawi z ust.
Problemy ze zdrowiem chłopca zaczęły się, gdy ten miał 7 miesięcy. To właśnie wtedy dziecko złapało jakiegoś dziwnego wirusa, który sprawił, że chłopiec chorował przez kolejne 8 tygodni.
Trudności z oddychaniem w ciągu nocy i krwawienie z ust powtarzały się wielokrotnie. Zdarzało się, że kobieta musiała zabrać do karetki również swojego drugiego synka, gdyż nie miała z kim go zostawić. Dopiero na pogotowiu ktoś z rodziny go odbierał.
Katie wiele razy dzwoniła na pogotowie, płacząc i prosząc o pomoc. Lekarze jednak długo nie mogli postawić konkretnej diagnozy. Wiele osób nazywało Katie przewrażliwioną i nadopiekuńczą mamą.
„To wszystko jest okropne. Tyle razy już płakałam w telefon podczas rozmowy ze szpitalem.”
Diagnoza i czekanie na operację
Okazało się, że Konrad ma przerośnięte migdałki, które blokują drogi oddechowe, utrudniając oddychanie i powodując bezdech senny. Niezbędna jest operacja. Chłopiec musi jednak czekać w kolejce do zabiegu, co może trwać nawet rok.
Ostatnie miesiące są dla Katie bardzo frustrujące. Jak wyznała, najgorsza jest bezradność. Kiedy rozlega się alarm monitora oddechu, informujący o tym, że jej synek nie oddycha, nie wie, jak może mu pomóc. Problem w tym, że w tej sytuacji niewiele może już zdziałać, poza doglądaniem go i czuwaniem nad nim każdej nocy.
To jest po prostu bardzo trudne, widząc moje dziecko tak słabe i wiedząc, że mogę położyć go do łóżka jednej nocy, a on może nie dożyć poranka. Wszystko z powodu jego migdałków.
Czytaj również: 8 najważniejszych pytań o migdałki podniebienne u dzieci. Czy warto je wycinać?
Źródło: thesun.co.uk
