Drzewo genealogiczne: jak zrobić? [PORADNIK]
Jak zrobić drzewo genealogiczne? Genealogia to obecnie bardzo modny temat. Robienie drzewa genealogicznego rodziny to świetna okazja do wspólnej zabawy i przedstawienia dziecku historii naszych przodków.
Genealogia niezmiennie fascynuje. Wiele osób pragnie stworzyć drzewo genealogiczne, aby dowiedzieć się, skąd pochodzą ich krewni, jacy byli i jakie cechy po nich odziedziczyli. Zastanawiasz się, czy twoje dziecko będzie miało kręcone włosy? Po kim przejmie cechy charakteru? Drzewo genealogiczne może dostarczyć cennych wskazówek.
Spis treści:
- Dlaczego warto zrobić drzewo genealogiczne?
- Jak zrobić drzewo genealogiczne? Zacznij od dziadków
- Jak zrobić drzewo genealogiczne krok po kroku
- Drzewo genealogiczne – jaką formę wybrać
Dlaczego warto zrobić drzewo genealogiczne?
Niełatwo dotrzeć do informacji o krewnych wiele pokoleń wstecz, jednak przy odrobinie determinacji poszukiwania te mogą być bardzo interesujące. Dla ciężarnej to przede wszystkim ciekawy sposób na spędzenie wolnego czasu, natomiast dla kobiety, która już cieszy się obecnością swoich pociech – możliwość wspólnej zabawy i opowiedzenia dzieciom historii rodziny. Starannie przygotowane drzewo genealogiczne może stać się niezwykłą pamiątką przekazywaną przez następne pokolenia.
Jeśli jesteś już mamą, spróbuj zaangażować dziecko w proces tworzenia. Zarówno dla przedszkolaka, jak i gimnazjalisty będzie to świetna lekcja historii. Poznając swoją rodzinę, poczuje z nią silniejszą więź i nabierze pewności siebie podczas rodzinnych spotkań. To także dobra okazja do rozmowy na wiele trudnych tematów: po co ludzie biorą ślub, dlaczego się rozwodzą, starzeją, umierają. Dziecko zada pewnie wiele kłopotliwych pytań, jednak warto cierpliwie na nie odpowiadać. Czas spędzony w ten sposób będzie dla niego bardzo rozwijający.
Jak zrobić drzewo genealogiczne? Zacznij od dziadków
W pierwszej kolejności odwiedź najstarszych członków rodziny. Dziadkowie i pradziadkowie ucieszą się już z samej twojej wizyty. Docenią, że chcesz ich wysłuchać i że ciekawi cię rodzinna historia. Ich albumy mogą być pełne starych zdjęć, a czas spędzony wspólnie na dzieleniu się wspomnieniami bardzo was zbliży.
Przygotuj się jednak na to, że nie wszyscy podzielą twój entuzjazm. Szukając informacji o przodkach, możesz przypadkiem poruszyć temat drażliwy dla żyjących bliskich, odkryć długo skrywaną rodzinną tajemnicę. Ważne, aby nie drążyć trudnego tematu, jeśli rozmówca nie chce się zwierzać.
Kontakt z osobami mieszkającymi w różnych częściach kraju i świata znacznie ułatwia internet. Jeśli nosisz nietypowe nazwisko, sprawdź internetową mapę nazwisk (www.moikrewni.pl/mapa). Pokazuje ona, w których miastach Polski mieszkają osoby o tym samym nazwisku. Może pomóc ci zlokalizować potencjalnych krewnych. Korzystając z wiedzy bliskich, udaje się zazwyczaj zebrać informacje dotyczące najdalej czterech pokoleń wstecz.
Aby dowiedzieć się więcej o swoich korzeniach, złóż wniosek o dostęp do ksiąg parafialnych. Przydatne mogą być także dane z urzędu stanu cywilnego. Rozpoczynając kompletowanie „rodzinnej bazy danych”, warto skorzystać z wiedzy doświadczonych genealogów. Jeśli chcesz solidnie przygotować się do tworzenia drzewa genealogicznego, sięgnij po specjalistyczne książki, np. poradnik Małgorzaty Nowaczyk „Poszukiwania przodków. Genealogia dla każdego”.
Zobacz także:
Wigilia i Boże Narodzenie: historia rodziny opowiadana przy świątecznym stole
Historia rodziny: jak opowiadać ją dziecku?
7 najtrudniejszych pytań zadawanych przez dzieci
Jak zrobić drzewo genealogiczne krok po kroku
Uporządkuj informacje dotyczące drzewa genealogicznego rodziny
Zanim przystąpisz do rysowania projektu drzewa, spróbuj uporządkować swoje notatki, aby nie przytłoczył cię nadmiar zebranych informacji. Dobrze jest wprowadzić dane do tabeli w Wordzie lub Excelu, dzięki czemu będzie można je na bieżąco uzupełniać i nanosić ewentualne poprawki.
Przygotuj opisy do drzewa genealogicznego
Podstawowe informacje, jakie powinno zawierać drzewo genealogiczne, niezależnie od jego formy, to imię i nazwisko oraz daty narodzin i śmierci konkretnych osób. Wzbogacając opisy, można uwzględnić także daty ślubów, informacje o wykonywanych zawodach, zainteresowaniach czy wyznawanej religii, a także ciekawostki z życia.
Być może któryś z twoich pradziadków był kapitanem lokalnej drużyny piłkarskiej, a prababcia śpiewała w miejskim chórze? Teraz już wiesz, po kim masz taki dobry głos!
Wybierz formę drzewa genealogicznego
Zastanów się, jaką nadać tym informacjom czytelną formę graficzną – zrób szkic, aby sprawdzić, czy drzewo będzie dobrze wyglądało, gdy rodzina się „rozrośnie”. Rysowanie możesz zacząć od siebie w kierunku rodziców, dziadków, pradziadków itd. lub od najstarszego znanego ci przodka w kierunku jego najmłodszych krewnych. Drzewo może rozgałęziać się w górę lub w dół, a także na boki – od lewej do prawej lub od prawej do lewej.
Pomoc w przygotowaniu projektu drzewa genealogicznego
Po zrobieniu wstępnego projektu zastanów się, czy ostateczną wersję wolisz wykonać własnoręcznie, wspomóc się internetowym portalem genealogicznym (polecamy zwłaszcza www.myheritage.pl), specjalnym programem komputerowym do wizualizacji rodzinnych baz danych (np. Family Tree Builder, dostępny bezpłatnie w sieci oraz płatne, ale bardzo popularne Drzewo Genealogiczne), czy powierzyć jej stworzenie profesjonalnej firmie.
Zatrudnienie specjalistów jest dość drogie (zależnie od zakresu usług kosztuje nawet kilka tysięcy złotych), jeśli jednak nie masz czasu na poszukiwania informacji o przodkach na własną rękę lub cierpliwości do rysowania drzewa, taka firma zrobi to za ciebie.
Drzewo genealogiczne – jaką formę wybrać
Drzewa genealogiczne mogą przybierać różne formy i tak naprawdę wcale nie muszą wyglądać jak drzewa. Może to być np. księga lub album z ciekawie opisanymi zdjęciami. Jeśli chcesz przedstawić tylko najbliższą rodzinę, fotografie jej członków w formie kolażu, warto oprawić w dużą ramę i powiesić ten „rodzinny portret” na ścianie lub namalować na niej prawdziwe drzewo i przymocować pojedyncze ramki ze zdjęciami. Nie bądź jednak perfekcjonistką – bardziej od końcowego efektu liczą się dobra zabawa i satysfakcja.