Przysposobienie dziecka. Jak rozmawiać z dzieckiem rodzonym? [Porada eksperta]

Chcę jak najszybciej przyjąć do domu 3-letnie dziecko. Mam swoje w tym samym wieku. Śpieszę się dlatego, że trzeba tamto dziecko wyciągnąć z opóźnień rozwoju (mam tu u siebie lepszych specjalistów i to w przychodni rehabilitacyjnej) i pewno skutków tego, że jego matka brała narkotyki, będąc z nim w ciąży. Czy jeśli wytłumaczę swojej córce i jej małemu krewnemu, że teraz trochę razem pomieszkają, to wystarczy? Czy poza tłumaczeniem córce, że będzie mieć za parę tygodni braciszka, muszę coś jeszcze robić? Wiem, że jak sądy kierują dzieci niewinnych matek do rodzin zastępczych, nikt się z ich psychologią nie liczy. Czy dziecku będzie łatwiej, jeśli będzie wiedziało, że jestem jego ciocią? Choć mnie nigdy nie widziało...

To bardzo trudne, o co Pani pyta, gdyż każde dziecko inaczej reaguje, bo jego wrażliwość jest zupełnie inna... Dobrze, aby w tej kwestii skontaktować się z profesjonalistą w tej dziedzinie, czyli z psychologiem dziecięcym. Wydaje mi się, że na razie samo stwierdzenie, że przez jakiś czas będzie z Wami mieszkać kuzyn czy kuzynka zdecydowanie wystarczy. Jednak później będzie trzeba powiedzieć dzieciom, jak wygląda prawda (prawdę należy dostosować do wieku dziecka), jednak przed tą trudną rozmową trzeba skontaktować się ze specjalistą. Psycholodzy dziecięcy znajdują się w każdej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Proszę pamiętać, aby odpowiadać tylko na pytania, które zadaje dziecko; nie musi pani szczegółowo mu wszystkiego tłumaczyć, czasem wystarczy krótka i konkretna odpowiedź.